Ieder zijn droom

De Coolsingel ligt er nog verlaten bij als ik om half acht ’s morgens de metro uitstap. Natuurlijk ben ik veel te vroeg. Moet ik dat opnieuw uitleggen? Ik ben iemand die liever twee uur te vroeg is, dan één minuut te laat. Het voordeel daarvan is, dat je geen horloge hoeft te dragen, omdat je de tijd hebt. Ik drentel langs de startlijn en zie beveiligers geïnstrueerd worden door de politie. Kort daarna controleren ze de openbare toiletten op verdachte pakketjes. Gelukkig voor de beveiliging had ik vanmorgen mijn ‘verdacht pakketje’ al thuis achtergelaten … maar alsnog een shitbaantje lijkt mij.

Een schrikkeljaar geleden liep ik hier mijn tweede halve marathon in iets meer dan één uur en vijftig minuten … en dát haast ongetraind. Na mijn debuut in Egmond aan Zee zeiden mijn achillespezen dat het verstandiger was, om een andere hobby te zoeken. Maar omdat die pezen een kleine 190 cm van mijn oren verwijderd zijn, wilde ik er niet naar luisteren. Ik weet nog precies wat ik dacht, toen ik op de Coolsingel de finishlijn passeerde …

BOEMMM 

What the F*..?!

Een aanslag?

IMG_9896 Lees verder

Rupsje Nooitgenoeg …

Time flies when you’re having fun. Nog maar een klein weekje en dan zit mijn eerste jaar vol uitdagingen voor Right To Play erop. Natuurlijk ga ik niet alle uitdagingen halen, maar mensen die mij kennen, weten dat ik graag kijk naar wat ik wél bereikt heb … en wat ik nog kan doen!

waar is de kraan Lees verder

Het is vakantie … weg rust!

Het waren vierentwintig heerlijke uren!

Leuk huisje op landgoed ’t Loo. Niet hét landgoed, daar wonen immers al andere (hooggeplaatste) mensen, maar het landgoed van vakantiepark Landal. Dat ligt een paar kilometer noordelijker, bij Oldebroek (door mijn zoons steevast ‘onderbroek’ genoemd). Bij aankomst namen Jelle en Sibe nauwelijks de tijd om het huisje te verkennen, want het was tijd om te gaan genieten! Van …

2015-07-17 12.38.18 2015-07-17 12.38.21 2015-07-17 13.44.57 Lees verder

Onderweg

Het is weer de hoogste tijd voor een beetje actie. Vandaar dat ik besloten heb om morgen (15 juli 2015) uitdaging achtenveertig aan te gaan pakken. Daarin verplicht ik mezelf om een rit van boven de driehonderd kilometer te rijden (op één dag wel te verstaan). Natuurlijk had ik ervoor kunnen kiezen om van thuis uit een rondje te maken, maar daar zit het nadeel aan. De eerste en laatste honderd kilometer gaan eigenlijk allemaal over bekend terrein en dat is niet echt motiverend. Vandaar dat ik besloten heb om mijn eindpunt ergens te leggen vanwaar nog een trein naar huis vertrekt.

Bad Nieuweschans Lees verder

Goedemorgen Nederland!

Sinds deze week heb ik mijn invalbaan voor de Rotterdamse Vereniging voor Katholiek Onderwijs voortgezet op de Klimophoeve in Bleiswijk. In Capelle aan den IJssel is de juf van groep acht helemaal hersteld, dus daar is geen werk meer voor me. In Bleiswijk echter ligt een prachtige uitdaging in groep zes van deze Daltonschool.

Klimophoeve Lees verder

The day after

Ik word herboren wakker, zwevend op de roem van gisteren. Veer op uit mijn bed, als een jonge God. Sla de gordijnen open en kijk trots de wereld in, die ik de dag ervoor genadeloos heb verslagen … Hoe schril kan het contrast met de werkelijkheid zijn? Mijn botten kraken, mijn spieren zijn kort en stram. Met veel gemopper en gesteun duw ik het dekbed van me af en rol ik uit m’n bed. De gordijnen laat ik voor wat ze zijn en sleur mezelf de douche in. Ik kan maar aan één ding denken: hoe krijg ik die spierpijn uit mijn lijf?

Glorie Lees verder

Martelthon

Ruim anderhalve maand geleden heb ik de loopschoenen ingeruild voor mijn racefiets. Niet omdat ik het lopen niet leuk vind, maar fietsen vind ik gewoon nog ontzettend veel leuker! Op de fiets ga ik sneller, zie ik meer, kan ik af en toe de benen stilhouden, terwijl ik toch vooruit kom en word ik veel minder snel moe. Bij het lopen zit mijn gemiddelde hartslag toch al snel tegen de 160 slagen per minuut. Terwijl op de fiets mijn hart 25 tot 30 slagen per minuut minder nodig heeft om een lekker tempo vol te houden. Da’s voor iedereen langer vol te houden, maar zeker voor een oude man, zoals ik.

zweten Lees verder

Geen woorden, maar daden!

Na een nacht van volledig doorslapen (mijn aanpak werkte dus), sta ik om half acht voor Basisschool De Contrabas in Capelle aan den IJssel. Dit is de plek waar ik de komende weken aan de slag ga, als meester van groep acht. Ik ben natuurlijk veel te vroeg, maar beter een uur te vroeg dan een minuut te laat zeg ik altijd. Bovendien had ik zo ook nog tijd om wat handjes te geven links en rechts en mezelf voor te stellen aan collega’s.

onderweg Lees verder

Met hoofdletters AD van … AanDacht

Het is woensdag 18 februari tegen het einde van de ochtend. Ik bestel twee koffie bij café De Waal in het centrum van Vlaardingen. Tegenover me zit een journaliste. Ik schat Lisa voor in de twintig. De dag ervoor had ze me gebeld, terwijl ik op mijn fiets tegen de wind in aan het ploeteren was tussen Gouda en Bodegraven. ‘Ik wil graag een interview met u houden over uw challenges voor in het Algemeen Dagblad.’, zei ze met een Belgische tongval. Ik kon mijn fiets met moeite de zachte berm insturen, waar ik abrupt tot stilstand kwam. Met mijn schoenen in de modder, maakte ik een afspraak voor de volgende dag.  Lees verder

Op ’t gevoel

Het was koud toen ik over het Damrak richting Rokin liep. Eerder die ochtend was ik in de auto gestapt, om na tien minuten tot de conclusie te komen, dat ik het verkeerde transportmiddel had gekozen. Even was er de twijfel: “28 euro aan OV kosten of 20 euro benzinegeld. Parkeren is in Amsterdam weer duurder. Ach, wat ben ik toch een Hollander.” Mijn gevoel zei ‘de trein’, dus onbewust stuurde ik al om de file heen. Het was een prettig idee dat ik me niet hoefde te haasten. De drukte op het station ging daarom, als een versnelde film langs me heen. Ik had zelfs tijd genoeg om me af te vragen waarom er bij het inchecken ‘enkele reis, tweede klas’ op het display kwam te staan, terwijl volgens mij het retourtje, met het bijbehorende voordeel, al lang niet meer bestaat. Maar waarom zou ik me druk maken op een dag als deze.

Rdam CS Lees verder