Bloedserieus

De wereld staat in brand.

Europa valt als een kaartenhuis ineen.

Nederland polariseert.

De wereld wordt door internet steeds kleiner. We weten alles van elkaar door social media. Willen overal iets over te zeggen hebben, maar nergens verantwoordelijkheid voor dragen. Als er iets misgaat, wijzen we heel snel naar een ander. We maken van een Zika mug een olifant en lopen angstig achter elkaar aan. De dikke ik staat als nooit tevoren op de eerste plaats en alleen als je het eens bent met mij, is er ruimte voor ons.

Zucht!

En wat doe ik? Ik brei een dás!

De hoogste tijd om weer eens wat te doen, waar deze wereld misschien een beetje mooier van wordt.

IMG_8835 Lees verder

Right to P(l)ay!

Ik bemoei me al jaren niet met de vakantiebestemming, dat doen Femke en haar moeder. Zij zorgen kiezen het vakantiepark, het soort huisje en bepalen gezamenlijk de exacte plek waar dat huisje staat. Dat is dan steevast het nieuwste huisje, met stofzuiger, luxe koffiezetapparaat, vogelklok, wasmachine en strijkplank, met de grootste tuin (op het zuiden) en het dichtst gelegen bij de centrale voorzieningen. Omdat de huisjes niet standaard worden opgeleverd met insectenwerende maatregelen, zijn de dames de eerste paar uur van onze vakantie bezig om alle ramen, deuren en overige openingen met de buitenwereld systematisch te voorzien van horretjes.

2015-07-20 22.00.46 2015-07-20 22.01.34 2015-07-20 22.02.51 Lees verder

Beter en half ei, dan een lege … (d)(k)op!

Het is dinsdagmiddag 31 maart en ik sta in de keuken 34 eieren te koken. Is dit de voorbereiding van een 1 april grap, waarbij ik stiekem naar Barneveld rijd en in de eerste de beste plofkip legbatterij de ‘vers’ gelegde eieren vervang voor gekookte exemplaren? Laat ik dat maar niet doen. Ik heb in die regionen bij een vossenjacht al eens verkleed als kip rondgelopen. Dat werd een soort eenmans … uhh eenkipsactie tegen plofkippen. De plaatselijke poelier was echter niet gecharmeerd van mijn protestleuzen bij zijn gebraden ‘chickies’ en wilde me hoogstpersoonlijk aan ’t spit te rijgen. Ik heb als een kip zonder kop door het centrum moeten lopen om het vege lijf redden.

34 eieren Lees verder

Een Groep Acht-Baan

Ik heb wat met woorden … en dan kan het geen toeval zijn, dat als ik een baan in groep acht vind, die aanvoelt als een achtbaan. Deze week kreeg ik een gratis rit in een achtbaan die ik nog niet kende. Het werd een week vol:

pieken
dalen
loopings
kurkentrekkers
versnellen
en vertragen

achtbaan Lees verder

De klas op z’n cup zetten

Ik werk nu op de cup af, drie dagen in groep 8 van De Contrabas. Ik kan dus wel zeggen dat de cup eraf is. Het was wel wennen hoor. Met name het vroege opstaan. Het afgelopen jaar ben ik namelijk een beetje een (uit)slaapcup geworden. Maar nu mijn wekker weer dagelijks op half zes staat, heb ik echt wel een cup koffie en een fietstochtje van een kilometer of 25 nodig, om wakker te worden.

half 6 Lees verder

Karamel met zeezout (in 300 woorden)

Ik hou het kort, vandaag. Ik ben namelijk leeg en vol tegelijk.
Koud en warm
Boos en gelukkig
Toe aan blues en Guus
Aan zout en zoet
Dat is ook de reden dat ik bij mijn koffie nu een reep vol tegenstellingen eet. Tony’s chocolonely; karamel met zeezout. Wat een uitvinding en onmogelijk in gelijke stukjes te verdelen.

Tony's Lees verder

Geen woorden, maar daden!

Na een nacht van volledig doorslapen (mijn aanpak werkte dus), sta ik om half acht voor Basisschool De Contrabas in Capelle aan den IJssel. Dit is de plek waar ik de komende weken aan de slag ga, als meester van groep acht. Ik ben natuurlijk veel te vroeg, maar beter een uur te vroeg dan een minuut te laat zeg ik altijd. Bovendien had ik zo ook nog tijd om wat handjes te geven links en rechts en mezelf voor te stellen aan collega’s.

onderweg Lees verder