Vakantie!

Lieve vrienden, familie, kinderen uit mijn klasje, trouwe volgers, incidentele bezoekers, verdwaalde surfers en nieuwsgierige aagjes. Veel te lang heb ik niets geschreven. Veel te lang ben ik niet heel bewust een spectaculaire uitdaging aangegaan. Veel te lang ook staat mijn fiets ‘werkeloos’ in de schuur. Maar dat alles had een reden. De afgelopen maanden ben ik namelijk in mijn ‘vrije’ uurtjes vooral bezig geweest met het solliciteren naar een nieuwe baan.

Ik heb een fantastisch jaar achter de rug met groep zeven van de Stephanusschool in Schiebroek. Het zijn echt de allerliefste kinderen van de hele wereld, met veel potentie, die ik met een gerust hart allemaal naar groep acht gestuurd heb.

Tegelijkertijd heb ik nagedacht, gevoeld, gepiekerd, gemopperd en uiteindelijk een beslissing genomen.

IMG_6181 Lees verder

Bergen verzet je, door elke dag een een kei te verplaatsen

Op 31 oktober 2015 loopt dit jaar vol challenges af. Met nog maar een paar weken te gaan, wordt langzaam aan duidelijk welke opdrachten ik ga halen en welke helaas tot een ‘boete bedrag’ gaan leiden. Zelfs de (stiekem gemaakte en minuscule) aanpassingen, die overigens door de volgers van mijn blogs nauwelijks zijn opgevallen, zorgen er niet voor dat ik een 100% score ga halen. Maar hé, daar gaat het uiteindelijk ook niet. Ik wilde een steentje verleggen en die kiezel is ondertussen een behoorlijke kei of misschien wel berg geworden.

keien Lees verder

Onderweg

Het is weer de hoogste tijd voor een beetje actie. Vandaar dat ik besloten heb om morgen (15 juli 2015) uitdaging achtenveertig aan te gaan pakken. Daarin verplicht ik mezelf om een rit van boven de driehonderd kilometer te rijden (op één dag wel te verstaan). Natuurlijk had ik ervoor kunnen kiezen om van thuis uit een rondje te maken, maar daar zit het nadeel aan. De eerste en laatste honderd kilometer gaan eigenlijk allemaal over bekend terrein en dat is niet echt motiverend. Vandaar dat ik besloten heb om mijn eindpunt ergens te leggen vanwaar nog een trein naar huis vertrekt.

Bad Nieuweschans Lees verder

Koninklijk ontvangst

Op woensdag 4 maart heb ik een afspraak op het hoofdkantoor van Right To Play. Ik mag daar mijn licht laten schijnen over een trainersmanual, die gebruikt wordt voor Landal GreenParks. Ik moet zeggen dat ik altijd zeer hartelijk word ontvangen, maar deze keer pakken ze wel bijzonder groots uit.

Zoals gebruikelijk ben ik veel te vroeg voor mijn afspraak, dus neem me in de auto al voor een wandelingetje te gaan maken door de Hofstad. Plein 1813, waar ik normaal mijn roestige Peugeot parkeer, staat echter ramvol politiewagens met aanhangers waarin paarden vervoerd worden. Een agent sommeert me met een vriendelijk, doch dwingend knikje, dat ik een andere plek moet zoeken. Omdat ik toch al een ommetje wil maken, besluit ik deze diender met rust te laten en een kilometertje verderop te parkeren.

Plein 1813 Lees verder

De kop is er af!

Officieel startte mijn Charity Challenge gisterenochtend, maar de afgelopen twee dagen waren zo enerverend, dat ik het gevoel heb dat ik er al een week op heb zitten. Natuurlijk ben ik al wat langer bezig. Nou ja … wat langer … een klein weekje. Mensen die me beter kennen, weten dat ik nogal impulsief kan handelen. Maar deze actie was echt een logisch gevolg van alle ontwikkelingen die ik de afgelopen tijd heb meegemaakt. Ik ben zo ongelooflijk gegrepen door het werk van Right To Play (ooit opgericht door Johann Olav Koss), dat ik niet anders kon. Voor diegene die de afgelopen maand niet hebben meegekregen wat er is gebeurd, hier een kleine toelichting. Lees verder