Time flies when you’re having fun. Nog maar een klein weekje en dan zit mijn eerste jaar vol uitdagingen voor Right To Play erop. Natuurlijk ga ik niet alle uitdagingen halen, maar mensen die mij kennen, weten dat ik graag kijk naar wat ik wél bereikt heb … en wat ik nog kan doen!
Ik schrijf dit blogje vanuit mijn hotelkamer op mijn telefoon. Waarom? Omdat er geen leven meer te krijgen is in mijn oude laptopje. Dus deze keer geen gelikte layout, maar gewoon platte tekst. Ik had graag mijn weekverslag willen schrijven nu, maar daar wacht ik mee tot ik veilig en wel thuis ben.
Op 31 oktober 2015 loopt dit jaar vol challenges af. Met nog maar een paar weken te gaan, wordt langzaam aan duidelijk welke opdrachten ik ga halen en welke helaas tot een ‘boete bedrag’ gaan leiden. Zelfs de (stiekem gemaakte en minuscule) aanpassingen, die overigens door de volgers van mijn blogs nauwelijks zijn opgevallen, zorgen er niet voor dat ik een 100% score ga halen. Maar hé, daar gaat het uiteindelijk ook niet. Ik wilde een steentje verleggen en die kiezel is ondertussen een behoorlijke kei of misschien wel berg geworden.
Het waren vierentwintig heerlijke uren!
Leuk huisje op landgoed ’t Loo. Niet hét landgoed, daar wonen immers al andere (hooggeplaatste) mensen, maar het landgoed van vakantiepark Landal. Dat ligt een paar kilometer noordelijker, bij Oldebroek (door mijn zoons steevast ‘onderbroek’ genoemd). Bij aankomst namen Jelle en Sibe nauwelijks de tijd om het huisje te verkennen, want het was tijd om te gaan genieten! Van …
Een dag na het behalen van de uitdaging om een rit van meer dan 300 kilometer te fietsen, geniet ik van de spierpijn. In precies honderd kilometer per minuut, vind je hieronder een impressie van mijn tocht.
Het lijkt erop dat de filmpjes alleen nog op de computer te zien zijn, als je via een tablet, of telefoon kijkt, klik dan hier: Uitdaging 48
groet, Wilco
Er heerst paniek onder mijn Facebook- en Twittervrienden. Ze zijn van slag. De afgelopen maanden namelijk, werden ze iedere ochtend om 6.15 uur gewekt door het vertrouwde bliepje van hun smartphone. En deze week was er ineens de stilte …
Bekende grote filosofen als Plato en Aristoteles speculeerden over een menselijke ziel die voor intelligentie zou zorgen en die gescheiden was van het lichaam; het dualisme. Descartes verfijnde hun denken en beschreef hoe de input van alle zintuigen samenkomen in de epifyse; de plek waar de hersenen en de geest elkaar zouden raken. In dit ‘epistel’ geen wetenschappelijk onderbouwd verhaal, maar gewoon wat losse flarden die de oude, dualistische denkers in ieder geval geen ongelijk geven.
Alwart Boers zit nu ruim vier maanden op de fiets voor Right To Play. Ik volg hem (op afstand) op de voet en ben diep onder de indruk van wat hij allemaal doet, bereikt en meemaakt. De wereld rondfietsen is natuurlijk al een belevenis en een prestatie op zich, maar dat ook nog doen met een hoger doel is buitengewoon geweldig. Voor elke kilometer die hij fietst, wil hij 10 Euro ophalen voor Right To Play. Twintigduizend kilometer keer tien Euro … is inderdaad een slordige twee ton die hij bij elkaar gaat fietsen. Ik hoop zo ontzettend dat hem dat gaat lukken, het is daarom dat ik elke tweet en elke Facebook berichtje ook driftig deel en retweet. De wereld moet gewoon weten, waar deze Westlander mee bezig is! Lees verder
Wilco's Charity Challenge 