‘… en Kannekens krijgt de bal van Krol. Passeert Larossa in één vloeiende beweging. Hij laat Passarella als aan de grond genageld staan. Het veld ligt open. De pass naar Rensenbrink, het wordt een één tweetje … Kannekens legt aan en …. JAAAAH … 1-2! Vlak voor tijd! Dit kan niet meer mis gaan, mensen. Vier jaar na het debacle van ’74 in München gaat het ze toch lukken, Oranje wordt wereldkampioen, door een schitterend doelpunt van ….’
‘Wilco, Wilco, WILCO … wakker worden, je moet naar school!’
Een dag na het behalen van de uitdaging om een rit van meer dan 300 kilometer te fietsen, geniet ik van de spierpijn. In precies honderd kilometer per minuut, vind je hieronder een impressie van mijn tocht.
Het lijkt erop dat de filmpjes alleen nog op de computer te zien zijn, als je via een tablet, of telefoon kijkt, klik dan hier: Uitdaging 48
groet, Wilco
Het is weer de hoogste tijd voor een beetje actie. Vandaar dat ik besloten heb om morgen (15 juli 2015) uitdaging achtenveertig aan te gaan pakken. Daarin verplicht ik mezelf om een rit van boven de driehonderd kilometer te rijden (op één dag wel te verstaan). Natuurlijk had ik ervoor kunnen kiezen om van thuis uit een rondje te maken, maar daar zit het nadeel aan. De eerste en laatste honderd kilometer gaan eigenlijk allemaal over bekend terrein en dat is niet echt motiverend. Vandaar dat ik besloten heb om mijn eindpunt ergens te leggen vanwaar nog een trein naar huis vertrekt.
Ik werd vanmorgen wakker met de geweldige constatering dat het aandeel ‘Wilco Kannekens’ enorm gestegen is. Mijn marktwaarde zal de AEX vandaag weer uit het slop halen en de koers naar de magische 500 punten grens pushen. Elke Euro die ik ooit in mezelf gestoken heb, is een spreekwoordelijke Daalder waard. Alhoewel ik me direct besef dat een Daalder één gulden en vijftig cent (27 Belgische Frank) waard is, dus minder dan een Euro … maar het bekt zo lekker!
Het is woensdag 18 februari tegen het einde van de ochtend. Ik bestel twee koffie bij café De Waal in het centrum van Vlaardingen. Tegenover me zit een journaliste. Ik schat Lisa voor in de twintig. De dag ervoor had ze me gebeld, terwijl ik op mijn fiets tegen de wind in aan het ploeteren was tussen Gouda en Bodegraven. ‘Ik wil graag een interview met u houden over uw challenges voor in het Algemeen Dagblad.’, zei ze met een Belgische tongval. Ik kon mijn fiets met moeite de zachte berm insturen, waar ik abrupt tot stilstand kwam. Met mijn schoenen in de modder, maakte ik een afspraak voor de volgende dag. Lees verder
Ze zijn er in verschillende categorieën, Bekende Vlaardingers (BV’ers). Om een eerste grove schifting te maken hebben we dode en levende BV’ers. De allerbekendste dode Vlaardinger werd in 2002 opgegraven. In het stadshart ontdekten archeologen de resten van een Middeleeuwse man. Na het trekken van wat tanden en geavanceerd DNA onderzoek bleek dat een oude tandarts in ruste, Eduard Zuiderent, verwant was aan deze ruim duizend jaar oude Vlaardinger. Als ik goed naar de reconstructie kijk, ben ik blij dat ik in Brabant geboren ben.
Wilco's Charity Challenge 