Na een nacht van volledig doorslapen (mijn aanpak werkte dus), sta ik om half acht voor Basisschool De Contrabas in Capelle aan den IJssel. Dit is de plek waar ik de komende weken aan de slag ga, als meester van groep acht. Ik ben natuurlijk veel te vroeg, maar beter een uur te vroeg dan een minuut te laat zeg ik altijd. Bovendien had ik zo ook nog tijd om wat handjes te geven links en rechts en mezelf voor te stellen aan collega’s.
‘Vader van Sibe, heeft u volgende week tijd voor een gesprekje over uw zoontje?’ De juf van school spreekt me met een bezorgde blik aan. ‘Volgende week geven we namelijk de rapporten mee en er is iets waar ik graag met u over wil praten.’ Ik antwoord dat het prima is, maar dat ik ook wel nu kan. De juf zegt dat ze het liever een weekje later heeft, want dan kan de andere juf er ook bij zijn. Ik vraag nog wel waar het over gaat en of ik iets kan voorbereiden voor het gesprek. ‘Nee hoor, u hoeft niets voor te bereiden, het gaat over zijn gedrag.’
Wilco's Charity Challenge 