52 keer op één dag!

Het is maandag 25 april, vandaag hoef ik niet naar school, want het is meivakantie. Wat? Ja, de meivakantie start dit jaar in april. Vraag me niet naar de logica ervan, want die is er niet. Moeder natuur is het er trouwens ook niet mee eens en besluit om wat hagel- en sneeuwbuien los te laten boven ons landje.

Ik puf en steun terwijl ik de koffers naar beneden draag. Kl#te spierpijn! Gisteren fietste ik de Gran Fondo Rosa, een voorjaarsklassieker (!) over het parcours van de Giro d’Italia die binnenkort in Nederland start. Eigenlijk wilde ik de 210 kilometer fietsen, maar na sneeuw, hagel, gure wind en een bijzondere aanval van acute tegenzin, besloot ik de route in te korten. Dat soort acties zijn eigenlijk niks voor mij,  maar ik kon (lees: wilde) echt geen meter verder fietsen. En nu, bij de start van een midweekje Valkenburg, heb ik dus een extra reden om eens ongeremd te mopperen!

granfondorose-routes-2016-210km Lees verder

BN’er

Ik vond het best een gewaagde uitdaging toen ik ‘m bedacht.

Uitdaging 17: Ontmoet vijf bekende Nederlanders en vertel hen over mijn uitdagingen.

Maar week 16 is nog maar nauwelijks afgerond en ik kan jullie nu al met gepaste trots vertellen, dat het me gelukt is. Natuurlijk helpt het, als je zelf op televisie geweest bent. Gisteren hoorde ik een collega vrijwilliger van Right To Play daarover zeggen, dat de camera dan toch eerder op je gericht is … en dat is een waarheid als een koe. Sinds mijn overweldigende tv-debuut, een paar weken geleden, gaan deuren open, waar ze eerder gesloten bleven, rolt men de loper uit en lijkt het alsof alles een beetje mijn kant opvalt. 😉

 

Lees verder

Bloedserieus

De wereld staat in brand.

Europa valt als een kaartenhuis ineen.

Nederland polariseert.

De wereld wordt door internet steeds kleiner. We weten alles van elkaar door social media. Willen overal iets over te zeggen hebben, maar nergens verantwoordelijkheid voor dragen. Als er iets misgaat, wijzen we heel snel naar een ander. We maken van een Zika mug een olifant en lopen angstig achter elkaar aan. De dikke ik staat als nooit tevoren op de eerste plaats en alleen als je het eens bent met mij, is er ruimte voor ons.

Zucht!

En wat doe ik? Ik brei een dás!

De hoogste tijd om weer eens wat te doen, waar deze wereld misschien een beetje mooier van wordt.

IMG_8835 Lees verder

Averechts

De afgelopen drie weken was er radiostilte op dit kanaal … en niet zonder reden. Er was geen tijd om te bloggen, geen tijd voor computerspelletjes als Civilization V, geen Wordfeud, geen tijd om lessen voor te bereiden, geen Schwarzenegger movie time, of andere zinnige bezigheden.

Zoals Tom Hanks jarenlang met zijn volleybal ‘Wilson’ op een onbewoond eiland zat, of Brad Pitt zeven jaar in Tibet verbleef, zo zat ik eenentwintig dagen in mijn cocon te werken aan challenge 42.

Cast_Away__2000__2763977b.jpg Lees verder

The Matrix

De tijd vliegt voorbij.

De vrijdag is nog maar net begonnen en … hup … het weekend is alweer voorbij. Maar gelukkig zitten ook de weken zo propvol met schoolwerk, kinderen, voetbaltrainingen, kinderen, zwemlessen, kinderen, challenges, kinderen, ruzies sussen, kinderen, eten koken, kinderen, afwassen, kinderen, opruimen en kinderen dat het, voor je ’t in de gaten hebt, weer vrijdag is. En als je niet oppast, zie je er binnen de kortste keren net zo oud uit als je ouders … sorry papa en mama 😉

Dus zocht ik een manier om de tijd langzamer te laten gaan.

Lees verder

Je maintiendrai

Toen ik mijn lijst met nieuwe uitdagingen officieel presenteerde, was ik in de stellige overtuiging, dat ik het wat makkelijker zou krijgen dit jaar. Ik hoef namelijk niet extreem veel fietstochten boven de tweehonderd kilometer te maken. Er staan geen halve marathons meer op mijn lijst, geen nieuwjaarsduiken, geen Indonesische woorden en geen Mont Ventoux.

2015-05-07 09.32.43-3

Een jaar lang geen alcohol drinken, was me vorig jaar eigenlijk niet eens heel slecht bevallen. Dus zonder wereldkundig te maken, dat dit eigenlijk geen hele opgave was, verlengde ik die opdracht met nog een jaar. Lees verder

Er gaat niets boven Groningen

Ik schrijf dit blogje vanuit mijn hotelkamer op mijn telefoon. Waarom? Omdat er geen leven meer te krijgen is in mijn oude laptopje. Dus deze keer geen gelikte layout, maar gewoon platte tekst. Ik had graag mijn weekverslag willen schrijven nu, maar daar wacht ik mee tot ik veilig en wel thuis ben.

  Lees verder

Ik kan er geen chocola van maken

Eet een week geen chocolade. Op het moment dat ik deze challenge verzin, weet ik eigenlijk al wel dat het lastig zal worden. Ik heb er in mijn overzicht niet voor niets ‘aarggghh’ achter geschreven. Maar goed, ik vind dat mijn challenges voor Right To Play niet alleen maar heel ‘makkelijk’ moeten zijn, dus staat hij ertussen! Mensen die geen last hebben van een chocoladeverslaving, zoals ik, begrijpen waarschijnlijk niet wat hier moeilijk aan is. Maar geloof me, dit is één van de lastigste uitdagingen voor me.

Tony's 2 Lees verder

Wachtsje … eltse kear opnij

Fris en fruitig spring ik om drie uur ’s nachts uit m’n bed, als de wekker op die afgesproken tijd afgaat. Vandaag ga ik Friesland veroveren! Sinds 1912 wordt de tocht der tochten georganiseerd. Ik bedoel niet de die op ’t bevroren water, maar de tocht over het land. Ruim tweehonderddertig kilometer op de fiets langs Friese wateren en door alve Fryske stêden.

logo Lees verder