Ieder zijn droom

De Coolsingel ligt er nog verlaten bij als ik om half acht ’s morgens de metro uitstap. Natuurlijk ben ik veel te vroeg. Moet ik dat opnieuw uitleggen? Ik ben iemand die liever twee uur te vroeg is, dan één minuut te laat. Het voordeel daarvan is, dat je geen horloge hoeft te dragen, omdat je de tijd hebt. Ik drentel langs de startlijn en zie beveiligers geïnstrueerd worden door de politie. Kort daarna controleren ze de openbare toiletten op verdachte pakketjes. Gelukkig voor de beveiliging had ik vanmorgen mijn ‘verdacht pakketje’ al thuis achtergelaten … maar alsnog een shitbaantje lijkt mij.

Een schrikkeljaar geleden liep ik hier mijn tweede halve marathon in iets meer dan één uur en vijftig minuten … en dát haast ongetraind. Na mijn debuut in Egmond aan Zee zeiden mijn achillespezen dat het verstandiger was, om een andere hobby te zoeken. Maar omdat die pezen een kleine 190 cm van mijn oren verwijderd zijn, wilde ik er niet naar luisteren. Ik weet nog precies wat ik dacht, toen ik op de Coolsingel de finishlijn passeerde …

BOEMMM 

What the F*..?!

Een aanslag?

IMG_9896 Lees verder

Plog 1 april

Traditioneel hebben juffen en meester het op 1 april zwaar te verduren.

‘Mees, er zit een vlek op je shirt! 1 april!
‘Hey, je veter is los. 1 april!
‘Pas op voor die bananenschil, meester. 1 april!
En natuurlijk … neem eens een slok van je koffie! Arghhh ZOUT … en 1 april!

Dit jaar was het natuurlijk niet anders … of toch?

Unknown Lees verder

BN’er

Ik vond het best een gewaagde uitdaging toen ik ‘m bedacht.

Uitdaging 17: Ontmoet vijf bekende Nederlanders en vertel hen over mijn uitdagingen.

Maar week 16 is nog maar nauwelijks afgerond en ik kan jullie nu al met gepaste trots vertellen, dat het me gelukt is. Natuurlijk helpt het, als je zelf op televisie geweest bent. Gisteren hoorde ik een collega vrijwilliger van Right To Play daarover zeggen, dat de camera dan toch eerder op je gericht is … en dat is een waarheid als een koe. Sinds mijn overweldigende tv-debuut, een paar weken geleden, gaan deuren open, waar ze eerder gesloten bleven, rolt men de loper uit en lijkt het alsof alles een beetje mijn kant opvalt. 😉

 

Lees verder

Heel gewoon gebleven

‘… en Kannekens krijgt de bal van Krol. Passeert Larossa in één vloeiende beweging. Hij laat Passarella als aan de grond genageld staan. Het veld ligt open. De pass naar Rensenbrink, het wordt een één tweetje … Kannekens legt aan en …. JAAAAH … 1-2! Vlak voor tijd! Dit kan niet meer mis gaan, mensen. Vier jaar na het debacle van ’74 in München gaat het ze toch lukken, Oranje wordt wereldkampioen, door een schitterend doelpunt van ….’

‘Wilco, Wilco, WILCO … wakker worden, je moet naar school!’

2262812-620-409 Lees verder

Voorspelbaar

‘Hoi Wilco, met Philo … redacteur van het televisieprogramma Koffietijd. Ik heb een paar vragen, komt het uit dat ik je nu even bel?’

‘Natuurlijk Philo, ik verwachtte je telefoontje al.’

‘We hebben van Right To Play begrepen dat je een enthousiaste vrijwilliger bent voor die organisatie. Nu willen je vragen of je op 7 maart aanstaande beschikbaar bent en deel wilt nemen aan een item over vrijwilligerswerk bij Koffietijd. Heb je 7 maart …’

koffietijd 2.jpg Lees verder

Bloedserieus

De wereld staat in brand.

Europa valt als een kaartenhuis ineen.

Nederland polariseert.

De wereld wordt door internet steeds kleiner. We weten alles van elkaar door social media. Willen overal iets over te zeggen hebben, maar nergens verantwoordelijkheid voor dragen. Als er iets misgaat, wijzen we heel snel naar een ander. We maken van een Zika mug een olifant en lopen angstig achter elkaar aan. De dikke ik staat als nooit tevoren op de eerste plaats en alleen als je het eens bent met mij, is er ruimte voor ons.

Zucht!

En wat doe ik? Ik brei een dás!

De hoogste tijd om weer eens wat te doen, waar deze wereld misschien een beetje mooier van wordt.

IMG_8835 Lees verder

Averechts

De afgelopen drie weken was er radiostilte op dit kanaal … en niet zonder reden. Er was geen tijd om te bloggen, geen tijd voor computerspelletjes als Civilization V, geen Wordfeud, geen tijd om lessen voor te bereiden, geen Schwarzenegger movie time, of andere zinnige bezigheden.

Zoals Tom Hanks jarenlang met zijn volleybal ‘Wilson’ op een onbewoond eiland zat, of Brad Pitt zeven jaar in Tibet verbleef, zo zat ik eenentwintig dagen in mijn cocon te werken aan challenge 42.

Cast_Away__2000__2763977b.jpg Lees verder

Winnaar tegen wil en dank

Al sinds jaar en dag ben ik deelnemer aan de Nationale Postcode Loterij en dat is niet zonder risico! Ik ben namelijk nogal wat keren verhuisd in de periode dat ik meespeel. En iedere keer verhuizen de vier(!) loten met mij mee. Natuurlijk gun ik de bewoners van mijn ex-adressen gerust een prijsje, daar ben je immers Postcode Loterij speler voor. Maar ik hoop stiekem toch dat de hoofdprijs eerst op mijn nieuwe postcode valt.

Natuurlijk speel ik net als iedereen vooral met deze loterij mee, omdat ik daarmee een heleboel goede doelen steun. 😉 Sporadisch win je dan wat stroopwafels, Hema-taarten, of toegangskaarten voor Dierenpark Emmen en die accepteer je dan met gepaste tegenzin. Het is immers het risico dat je loopt bij zoveel generositeit. Als Postcode Loterij speler win ik eigenlijk elke week, want door mijn loten steun ik Right To Play. Daar is de oprichter van Right To Play, Johann Olav Koss, vanzelfsprekend heel blij mee.

Schermafbeelding 2016-01-31 om 16.54.29 Lees verder