Balans

Het was me een weekje wel. Deze week geen provincietocht, maar hard werken en zweten voor de klas. Wil niet zeggen dat ik helemaal geen kilometers gemaakt heb hoor, integendeel. Zondag naar Eindhoven, naar de verjaardag van mama en drie keer op en neer naar Capelle aan den IJssel, dus bij elkaar 269 kilometer in de benen. Voldoende om op schema te komen. Ik heb nog 31 weken de tijd om 5300 kilometer te fietsen dus … nog iets meer dan 170 kilometer per week. Dat moet te doen zijn.

Op het moment dat ik dit typ, heb ik even een ‘rustmomentje’ tijdens het International Volleyball Tournament, dat plaatsvindt op de Erasmus Universiteit. Vandaag en morgen verkoop ik merchandise voor Right To Play en vertel mensen over het goede werk van deze organisatie. Maar goed, mijn weekverslag moet ook gemaakt worden, dus maar even tussendoor achter mijn laptopje.

Erasmus Lees verder

Wat je belooft …

Terwijl het zonnetje buiten hard zijn best doet om van deze eerste, officiële lentedag een feestje te maken en de wolken ook graag aanwezig zijn op dat partijtje, beschouw ik deze tumultueuze week. Eerst maar eens een bakje koffie zetten trouwens, dan kan ik beter nadenken! Zo, hiermee moet het gaan lukken.

koffie Lees verder

Ont-moeten!

Wat een bijzondere week was dit toch. Een week waarin ik veel leuke en enthousiaste mensen, op allerlei manieren mocht ontmoeten. Ontmoeten is trouwens een prachtig woord, hè?

Ont – moeten

Het even niet moeten. De tijd nemen om elkaar te leren kennen, zonder dat het verplicht wordt! De tijd nemen om naar de ander te luisteren. Vragen te stellen. Wie ben jij? Waar loop jij warm voor? Waar vertel je graag over in je blogs? Zonder dat men antwoorden eist, niet gebonden aan (lands)grenzen.

loesje Lees verder

HELP!

De provinciale verkiezingen staan voor de deur, dus de media proberen ons weer naar het stemlokaal te lokken. Dat leek me een goed moment, om in de ‘stemming’ te komen voor een echt interessante verkiezing: ‘Welk (laatste) goede doel verdient mijn steun en aandacht?’ 

Loesje Lees verder

Afzien

‘Veel plezier, hè!’. Bemoedigende en welgemeende woorden, die ik live of via app’jes ontvang. Ik snap het wel hoor, ik kies er immers zelf voor om meer dan tweehonderd kilometer te gaan fietsen. En natuurlijk is het ook wel leuk om langs plaatsen te komen waar je jaren niet geweest bent, of om door mooie natuurgebieden te rijden. Maar in principe is er niet heel veel leuk aan tweehonderd kilometer afzien.

Op de eerste plaats moet je onmeunig vroeg opstaan. Om vijf uur gaat de wekker en de drang om je om te draaien is dan eigenlijk groter, dan de kou ingaan. Maar … je hebt er zelf voor gekozen, dus ga je toch je nest maar uit. Douchen, afdrogen, in gevecht met vaseline op weke delen en dan die ontzettend koude hartslagmeter om. Om de kou buiten te houden (althans de eerste uren) moet je laagjes aan, heel veel laagjes. Dus thermoshirt, body windjack, gewoon windjack en mijn Right To Play shirt … ik moet immers wel reclame maken. Mijn ervaring is dat ik op mijn benen niet veel heb aan veel laagjes, dus hou ik het bij één paar beenstukken.

onderweg Lees verder

Spring is in the air!

Toen ik in de zesde klas van de lagere school zat -ja, ik ben van voor ‘de wet van het basisonderwijs’- had ik de bovenstaande zin zeker vertaald met: ‘Spring eens in de lucht!’ We hadden nog niet verplicht Engels op school en nog nooit van Louis Van Gaal gehoord, maar kenden al wel de woordgrapjes. Zo van: Er kwam een Nederlander met het vliegtuig aan in Engeland, lazert hij van boven naar beneden van de vliegtuigtrap. Vraagt een Engelse stewardess aan de man: ‘How do you feel?’ Antwoordt de man met: ‘Plat op mijn bek trut, dat zag je toch?’ Flauw, ik weet het, maar ik kan me nog wel herinneren dat ik erom in een deuk lag.

a given horse Lees verder

ADHD

De afkorting in de titel van dit blogje staat gebruikelijk voor Attention Deficit Hyperactivity Disorder, wat zoveel inhoudt als concentratieproblemen door rusteloosheid. Ik heb vandaag echter geen last van een verhoogd energieniveau, integendeel. Ik kom ernstig energie tekort. Zo hik ik bijvoorbeeld al de hele dag tegen het schrijven van dit blogje aan. Ook van m’n voorgenomen rondje rennen is niks gekomen. Ik dacht nog even, dat een flinke reep chocola, in combinatie met wat goede prestaties van de Nederlanders bij het schaatsen me wat energie zou opleveren, maar ik had een extra reep nodig om de teleurstellingen te verwerken.

chocolade Lees verder

Lees dit niet … geheim/classified!

Dit blogje is alleen bestemd voor mensen, die van mij persoonlijk bericht hebben gekregen om het te lezen. Als je dat bericht niet gekregen hebt, lees het dan niet!

secret Lees verder

Don Quijote dela Mancha

Voor de tweede keer deze week waag ik me aan een blog met een vleugje Spanje. Schrik niet, ik zal geen woorden meer in het Spaans vertalen. Mijn moeder, die na een een paar glaasjes Rioja vloeiend en vooral ook vloeibaar Spaans praat, had me gewezen op enkele vertalingen die een nogal Freudiaans karakter hadden. Dus laat ik eens een wijze oude man zijn en voor deze ene keer naar m’n moeder luisteren. Lees verder

Ik ben toch zeker Sinterklaas niet …

Ondanks dat het leven en mijn jaar al vol met uitdagingen zit, kwam er vorige week toch nog een verrassing om de hoek kijken, die ik niet aan mijn neus voorbij kon laten gaan. Want noem het toeval of niet, maar deze tekst werd me toegestuurd via Facebook:

PIF Lees verder