‘Hoi Wilco, wanneer heb je tijd om het bedrag in ontvangst te nemen? Ik wil het je graag geven en het is nu al een paar maanden geleden dat ik ervoor gelopen heb, dus wil het graag afronden door het je te overhandigen 🙂 .’
Mijn telefoon trilt als teken dat ik het WhatsAppje ontvangen heb. Laura Overdijk stuurt je een bericht, zie ik. Ik open en lees vervolgens het bovenstaande bericht. Verdorie da’s waar, denk ik, door de vakantie was dat er nog helemaal niet van gekomen.
Toen ik in de zesde klas van de lagere school zat -ja, ik ben van voor ‘de wet van het basisonderwijs’- had ik de bovenstaande zin zeker vertaald met: ‘Spring eens in de lucht!’ We hadden nog niet verplicht Engels op school en nog nooit van Louis Van Gaal gehoord, maar kenden al wel de woordgrapjes. Zo van: Er kwam een Nederlander met het vliegtuig aan in Engeland, lazert hij van boven naar beneden van de vliegtuigtrap. Vraagt een Engelse stewardess aan de man: ‘How do you feel?’ Antwoordt de man met: ‘Plat op mijn bek trut, dat zag je toch?’ Flauw, ik weet het, maar ik kan me nog wel herinneren dat ik erom in een deuk lag.
Wilco's Charity Challenge 