Toen ik in de zesde klas van de lagere school zat -ja, ik ben van voor ‘de wet van het basisonderwijs’- had ik de bovenstaande zin zeker vertaald met: ‘Spring eens in de lucht!’ We hadden nog niet verplicht Engels op school en nog nooit van Louis Van Gaal gehoord, maar kenden al wel de woordgrapjes. Zo van: Er kwam een Nederlander met het vliegtuig aan in Engeland, lazert hij van boven naar beneden van de vliegtuigtrap. Vraagt een Engelse stewardess aan de man: ‘How do you feel?’ Antwoordt de man met: ‘Plat op mijn bek trut, dat zag je toch?’ Flauw, ik weet het, maar ik kan me nog wel herinneren dat ik erom in een deuk lag.

Lees verder →