Categorie archief: Sportief

Wat is jouw handicap?

Posted on by
6

Zwetend en puffend kom ik om half tien in de ochtend aan bij Golfbaan Delfland. Alsof het zo getimed was, draait Femke’s rode Peugeot ook het terrein op. Jelle zit op de bijrijdersstoel en zwaait fanatiek als hij me ziet. Sibe drukt zijn neus tegen het raam en moedigt me aan, zodat ik het laatste stukje van de twaalf kilometer ook volhoud. Een uurtje daarvoor ben ik vertrokken van huis. Met de zon die volop schijnt en een graadje of vier is het prima weer om te rennen. Dus sportkleren aan, de paden op en tussen het water en de weilanden Midden-Delfland in.  Lees verder →

Mens sana in corpore sano

Posted on by
6

Bekende grote filosofen als Plato en Aristoteles speculeerden over een menselijke ziel die voor intelligentie zou zorgen en die gescheiden was van het lichaam; het dualisme. Descartes verfijnde hun denken en beschreef hoe de input van alle zintuigen samenkomen in de epifyse; de plek waar de hersenen en de geest elkaar zouden raken. In dit ‘epistel’ geen wetenschappelijk onderbouwd verhaal, maar gewoon wat losse flarden die de oude, dualistische denkers in ieder geval geen ongelijk geven.

Platoaristoteles Lees verder →

Walking on sunshine

Posted on by
2

Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen, ik was er niet gerust op, dat het goed zou komen. Dat lag zeker niet aan de kinderen van KC De Troubadour. Mijn eerste ontmoeting met deze kinderen, een kleine maand geleden, was geweldig. Ik mocht ze vertellen over het werk van Right To Play en daarna spelletjes doen in de speelzaal. We hebben enorm veel lol gehad en dat hoort zo, want spelen is leuk en blijft leuk voor ieder kind, waar ook ter wereld.

KCT 01 Lees verder →

New rules please!

Posted on by
Beantwoorden

Is het toegestaan om tijdens het spel de regels te veranderen?

Je zou zeggen van niet, tot je tegen één van mijn kinderen een potje hebt gedamd. Dat begint al met het opstellen van de stenen. Bij een ‘normaal spel’ plaats je twintig stenen op de donker gekleurde vakjes. Bij de kinderversie die wij hebben, speel je met twaalf stenen. Althans, als je de beschikking hebt over twaalf stenen. Want in de Bermuda driehoek van ons huis verdwijnen voorwerpen op miraculeuze wijze. Je zou in zo’n geval zeggen, dat je het kunt aanvullen met dropjes en/of pepermuntjes. Maar omdat onze zoons exact weten dat er meer witte stenen zijn, mag ik altijd met zwart beginnen. Waarbij ze me nog aanmoedigen met de gevleugelde woorden: ‘Wit begint, zwart wint … echt niet!’

dammen Lees verder →

Zero, zero zero zero zero zero zero cinqo

Posted on by
5

De eerste dertien weken vol uitdagingen zitten er bijna op. Een snel rekensommetje leert me, dat ik met 13 op de 52 weken bijna een kwart jaar achter de rug heb. Dat zorgt meteen voor paniek in mijn hoofd, want 25% van 8000 kilometer fietsen is … precies 2000. Maar op dit moment prijken er achter uitdaging 29 slechts 941 kilometers; een schamele 11,8 procent van het totaal. Met andere woorden: vanaf nu moet ik elke week gemiddeld 181 kilometer fietsen om mijn challenge te halen!

De hoogste tijd om een beetje ‘vals te spelen’. En als je wilt leren vals spelen, dan moet je volgens mij bij Spanjaarden zijn. Nee, ik heb niets tegen Spanje en haar inwoners. Mooi land, leuke taal, maar ik vind wel dat ze het afgelopen decennium net iets te veel grote sporttoernooien hebben gewonnen. Ik tel in de gauwigheid twee keer Europees kampioen voetbal, een keer wereldkampioen, vier keer de Champions League, vijf keer de UEFA Cup, twee Wimbledon titels en vier keer de ronde van Frankrijk (met drie verschillende winnaars).  Lees verder →

Back on track

Posted on by
Beantwoorden

Met een VR-ketel die ondertussen officieel overleden is verklaard (zie: Payback time) en de kou die daardoor tot diep in mijn vezels trok, leek het me verstandig om vandaag te gaan sporten. Nou ja verstandig, verstandig … dat woord suggereert dat ik er goed over na heb gedacht en rationeel al voors en tegens heb afgewogen. Dat doe ik maar zelden, het ging meer als volgt: “Hmz, ik heb ’t koud … en ik stuiter weer eens van de energie. Lopen? … Oké!”

vriespunt Lees verder →

10 K, man!

Posted on by
Beantwoorden

Alwart Boers zit nu ruim vier maanden op de fiets voor Right To Play. Ik volg hem (op afstand) op de voet en ben diep onder de indruk van wat hij allemaal doet, bereikt en meemaakt. De wereld rondfietsen is natuurlijk al een belevenis en een prestatie op zich, maar dat ook nog doen met een hoger doel is buitengewoon geweldig. Voor elke kilometer die hij fietst, wil hij 10 Euro ophalen voor Right To Play. Twintigduizend kilometer keer tien Euro … is inderdaad een slordige twee ton die hij bij elkaar gaat fietsen. Ik hoop zo ontzettend dat hem dat gaat lukken, het is daarom dat ik elke tweet en elke Facebook berichtje ook driftig deel en retweet. De wereld moet gewoon weten, waar deze Westlander mee bezig is! Lees verder →

Donoren gezocht!

Posted on by
3

Nee, niet meteen je portemonnee pakken. Dit keer vraag ik geen financiële bijdrage voor Right To Play. Ik ben op zoek naar een ander soort soort donoren. Maar voor ik daar aan toe kom, zal ik verslag doen van de uitdaging die al een tijdje in mijn agenda stond. Eigenlijk was het, naast de Nieuwjaarsduik, de enige uitdaging die in mijn agenda stond. 11 januari 2015, de dag dat ik mijn eerste halve marathon zou lopen. Lees verder →

Game, Set and Match … Right To Play

Posted on by
Beantwoorden

Ik dacht dat het tennisseizoen in december allang voorbij was, maar ik moet dan ook bekennen, dat ik echt uit een ander tijdperk kom, dan de huidige Nederlandse tennistalenten. Ik ben zo’n beetje verwekt in de tijd dat Tom Okker, met z’n houten Dunlop racket inclusief strak gespannen kattendarmen zijn successen boekte op het heilige gras van Wimbledon. Zelf heb ik op 12 jarige leeftijd ook een blauwe maandag getennist en niet eens onverdienstelijk mag ik wel zeggen. Maar toen ik een klein beetje door leek te breken, las ik in een tijdschrift over een ruim twee jaar jonger ventje, die iedereen van de baan sloeg. Ik heb toen besloten om Richard Krajicek ruim baan te geven en ben op basketbal gegaan. Lees verder →

Ruwe bolster …

Posted on by
2

Er zijn van die dagen die je niet snel vergeet. Vandaag was het zo’n dag. Ik kan deze bijzondere dag niet in een paar woorden samenvatten, dus ik neem even mijn ruimte.

Nadat ik de kinderen naar school gebracht had, begon ik aan mijn fietstocht naar Haarlem. Daar had ik een selfie afspraak met Ben Sonnemans. Op zijn judo palmares staat onder andere dat hij Europees kampioen werd in 1997 en het jaar ervoor 5e werd op de 100e moderne Olympische Spelen in Atlanta (beide tot 95 kg). Lees verder →