Toen ik vrijdag thuiskwam, werd ik onaangenaam verrast met de mededeling dat Jelle tussen de middag moest nablijven op school. Ik hoor nog tot het kleine groepje ouders, dat niet meteen gaat blazen en tieren en op hoge poten naar school stapt, omdat ze vinden dat ‘hun pareltje’ zoiets niet verdient. Maar het is natuurlijk wel even slikken; Jelle die moest nablijven! Hij zal toch niet weer uit zijn slof geschoten zijn en in een dwarse bui niet meer rede vatbaar zijn geweest? Er is niks mis met mijn geheugen en ik weet, dat ik vroeger ook met regelmaat last had van dat soort driftbuien. Natuurlijk lag dat in mijn geval altijd aan de andere kinderen, maar toch.

Lees verder →