Categorie archief: Algemeen

Gewoon lief … niet verliefd!

Posted on by
1

‘Papa, kijk eens wat ik heb.’ Mijn jongste zoon houdt zijn twee handen zorgvuldig, als kommetjes op elkaar. Een beetje zoals je een vlinder vasthoudt, zonder dat je zijn vleugels wilt beschadigen. Voorzichtig kijk ik door de opening, die hij tussen zijn twee handen laat, maar kan niks zien. ‘Ik weet het niet!’, zeg ik. Langzaam opent hij zijn twee knuistjes en neemt het kleine rode hartje tussen zijn vingers, alsof het een 24-karaats diamantje is. ‘Wow, een hartje, wat mooi! Heb je die van de juf gekregen?’

hartje Lees verder →

Op een dag weet je het …

Posted on by
3

Op de sportacademie in Tilburg werd het mij in 1986 al door m’n leraar pedagogiek, de heer Büchner, ingepeperd. Opvoeding moet leiden tot zedelijke, zelfverantwoordelijke zelfbepaling en een constructief deelgenootschap in de maatschappij (Beknopte Theoretische Pedagogiek van Martinus Jan Langeveld). Die ‘blauwe bijbel’ droeg ik van mijn zestiende tot mijn afstuderen bij me. Ik legde hem onder mijn kussen in de hoop dat de woorden ’s nachts op magische wijze in mijn hoofd zouden blijven hangen. En … warempel het lijkt te hebben geholpen, ik ken ze nog steeds.

Buchner  BTPMJ Langeveld Lees verder →

Neerlands hoop in bange dagen

Posted on by
Beantwoorden

Ik geef het toe, ik ben erg gevoelig voor complottheorieën. Zo geloof ik, dat er meer dan een kern van waarheid zit in de film ‘Conspiracy Theory’ met Mel Gibson. Maar ook documentaires over de moord op JFK, Nine Eleven, de Da Vinci Code, Roswell, Illuminati, Area 51 … Eigenlijk ben ik direct geneigd om in de samenzweringen te geloven en moet ik overtuigd worden van het tegendeel.

Sinds vandaag is er een nieuwe theorie bijgekomen en ben ik ervan overtuigd, dat alle Friezen in een geheim genootschap zitten met maar één doel: onafhankelijk worden van Nederland! Wellicht komt dit als een schok, maar ik zal het proberen toe te lichten.

friesland onafhankelijk Lees verder →

Dagelijkse warming-up

Posted on by
1

Het is zeven uur in de ochtend, als ik me in mijn joggingbroek hijs. Dat is die broek waar ik buiten mijn ‘openbare leven’ om in woon. De broek die zelden gewassen wordt, slobberig groot is en een heel zacht binnenkantje heeft. Het is het ‘huispakje’ dat ik ’s avonds voorzichtig in de hoek zet, zodat ik er de volgende dag direct in kan stappen. In die broek en met de slaap nog in mijn ogen start mijn ochtendritueel.

Dat begint met het wakker kietelen van Sibe. Ik ga op zijn bedje zitten en kriebel met mijn baard over zijn rug en in zijn nek. Ondertussen fluister ik in zijn oor welke dag het is en welke juffrouw hij vandaag heeft. ‘Sibe wakker worden, het is vrijdag en vandaag heb je juffrouw …. Erwtensoep … oh nee, juffrouw Prikkeldraad, oh nee … juffrouw Neusfluit.’ Hij heeft juf Wendela en juf Annemarijn heel hoog staan en grapjes maken over hen, mag ik eigenlijk helemaal niet. Maar zo ’s morgens vroeg, als niemand anders ’t hoort, helpt t wel een beetje om vrolijk wakker te worden.  Lees verder →

Luctor et emergo

Posted on by
1

Begin jaren zeventig van de vorige eeuw fietste in het Brabantse Zundert een jongetje over de Veldstraat achter zijn moeder aan. Ze waren na het eten vertrokken van Molenstraat 101 in de richting van de deelgemeente Klein-Zundert. In de beleving van het jochie van amper zes jaar, was het een barre tocht die eindeloos leek te duren. Niet omdat het heel ver rijden was, maar vooral, omdat aan het einde van die tocht mevrouw De Bruijn stond te wachten. Het zou best kunnen, dat mevrouw De Bruijn in het dagelijks leven een heel aardige vrouw was, maar het jongetje vreesde haar in elke vezel van z’n lijfje.  Lees verder →

Vijftig tinten grijs

Posted on by
3

Voor de derde dag op rij stond ik voor de counter bij Team Kapsalon Vlaardingen. Maandagochtend was ik al even binnen gelopen, om te constateren dat de hele zaak vol zat met overwegend oudere dames; minimale wachttijd anderhalf uur. Dat ging ik niet redden met de middagpauze van de jongens. Geen probleem natuurlijk, ‘Morgen weer een dag!’ Dus gisterenochtend rond een uur of elf opnieuw kijken. Ik liep naar binnen en werkelijk waar, ik zou zweren dat de dames van de dag ervoor er weer zaten. Hing er een verborgen camera, of liep Frans Bauer rond verkleed als kapster? Maar niets van dat alles.

kapper 1 Lees verder →

Zero, zero zero zero zero zero zero cinqo

Posted on by
5

De eerste dertien weken vol uitdagingen zitten er bijna op. Een snel rekensommetje leert me, dat ik met 13 op de 52 weken bijna een kwart jaar achter de rug heb. Dat zorgt meteen voor paniek in mijn hoofd, want 25% van 8000 kilometer fietsen is … precies 2000. Maar op dit moment prijken er achter uitdaging 29 slechts 941 kilometers; een schamele 11,8 procent van het totaal. Met andere woorden: vanaf nu moet ik elke week gemiddeld 181 kilometer fietsen om mijn challenge te halen!

De hoogste tijd om een beetje ‘vals te spelen’. En als je wilt leren vals spelen, dan moet je volgens mij bij Spanjaarden zijn. Nee, ik heb niets tegen Spanje en haar inwoners. Mooi land, leuke taal, maar ik vind wel dat ze het afgelopen decennium net iets te veel grote sporttoernooien hebben gewonnen. Ik tel in de gauwigheid twee keer Europees kampioen voetbal, een keer wereldkampioen, vier keer de Champions League, vijf keer de UEFA Cup, twee Wimbledon titels en vier keer de ronde van Frankrijk (met drie verschillende winnaars).  Lees verder →

True Colors

Posted on by
Beantwoorden

Vorige week maandag was het ‘blue monday’. Dat is voor veel mensen de meest deprimerende dag van het jaar. De redenen daarvoor zouden zijn, dat de feestdagen al lang achter ons liggen, de goede voornemens weer niet gehaald zijn, er flink wat rekeningen betaald moeten worden en het nog een eeuwigheid duurt voordat de volgende vakantie in zicht is. Ik had het vorige week veel te druk voor een ‘blue monday’. Ik sla echter niet graag iets over, dus had ik hem alsnog voor vandaag gepland.

blue-monday Lees verder →

Back on track

Posted on by
Beantwoorden

Met een VR-ketel die ondertussen officieel overleden is verklaard (zie: Payback time) en de kou die daardoor tot diep in mijn vezels trok, leek het me verstandig om vandaag te gaan sporten. Nou ja verstandig, verstandig … dat woord suggereert dat ik er goed over na heb gedacht en rationeel al voors en tegens heb afgewogen. Dat doe ik maar zelden, het ging meer als volgt: “Hmz, ik heb ’t koud … en ik stuiter weer eens van de energie. Lopen? … Oké!”

vriespunt Lees verder →

Payback time!

Posted on by
5

Vorige week viel er een belangrijke brief op de mat. Door het logo met de twee leeuwtjes op de envelop dacht ik eerst, dat ik per ongeluk toch een agent gemist had … Dat behoeft wat uitleg. Vooruit dan, op de doorgaande weg vlakbij ons huis wordt regelmatig op snelheid gecontroleerd. Dan zetten ze een iets te dikke agent in zo’n fraai nieuw zwart-geel uniform met een lasergun achter een lantaarnpaal. Ik vind dat altijd een geweldig gezicht. Na een bekeuring of drie weet ik namelijk wel waar ze staan en als je er op let, dan kun je niet anders dan heel hard lachen. Natuurlijk begrijp ik wel dat ze de lantaarnpaal als steun gebruiken, maar toch is net alsof ze zich erachter willen verstoppen. Tja en daar is de gemiddelde buik te omvangrijk en het uniform net iets te opvallend voor. Maar goed dit keer was het gelukkig geen brief van het Centraal Justitieel Incassobureau.

lasergun Lees verder →