Onbekend's avatar

Over wilcoscharitychallenge

Idealist, dreamer, verbinder, passion, energiek, smile on a kids face, onderwijs, sportief, challenges, kinderrechten, right to play, goede doelen, blog, omdenken

Zwart gat

Het is een uur of negen in de ochtend, als ik Sibe wakker ga maken. Hij ligt languit in ‘het grote bed’. Voor alle duidelijkheid ‘het grote bed’ is niet zijn bed, het is het bed van papa en mama. Maar ergens in de software van Sibe is opgeslagen, dat hij -als hij ’s nachts wakker wordt- daar naar toe slaapwandelt en dan met zijn missie begint. Zijn doelstelling is om net zo vaak het dekbed weg te trekken en met z’n koude voetjes tegen m’n rug te poeren, tot ik klaarwakker ben en besluit om naar beneden te gaan. Deze ochtend is die missie om een uur of zeven geslaagd. Een paar uur later is het ook gelukt om zijn moeder op die wijze uit zijn territorium te verjagen.

Sibe koningsdag Lees verder

Laat me!

Dat heb ik weer. Wil ik uiterst relaxed van een rustig, kabbelend weekend genieten, word ik genomineerd voor de ‘zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder-tag‘. Myriam, mijn trouwe blogvolger -van tussen Antwerpen en Koksijde- heeft me hiervoor getagd. Zij schrijft bijna dagelijks een blogje voor haar ‘bubbels’ onder het pseudoniem Bubbliciously me. Sinds ik in mijn jeugd een tijdje in België gewoond heb -in Poppel om precies te zijn- heb ik toch een zwak voor onze zuiderburen. Als ik dan een opdracht krijg met de titel van een Nederlands liedje uit 1971, tja dan neem ik die uitdaging toch graag aan! Al had die tag van mij ook vernoemd mogen worden naar een ander chanson van Ramses. Klik op de onderstaande foto om dát lied als achtergrondmuziek te draaien bij het lezen.

Ramses Lees verder

Ben je er klaar voor?

Nou … nee eigenlijk nog niet. En ik niet alleen, mijn Franse auto ook niet. Voor iedereen die mij en m’n rijgedrag kent, weet dat het ding voor mij een verbruiksmiddel is. Een antraciet blauwe prullenbak op wielen. Ja, lieve blogvolgende taalpuristen … antraciet blauw is een kleur. Gewoon een kwestie van het vuil lang genoeg laten aankoeken en je hebt antraciet blauw. Mijn Peugeot die een hoge fluittoon produceert, als je de bocht linksom neemt. Een klomp geroest metaal op winterbanden. Natuurlijk wel winterbanden! Niet in het bijzonder voor de veiligheid, maar sinds ik die dingen er eind november 2013 onder heb laten zetten, is er geen winter van noemenswaardige betekenis geweest. Ik laat ze dus -bij wijze van bijgeloof- onder mijn auto zitten.

auto Lees verder

Levenskunstenaar

Zoals gezegd werk ik sinds maandag op een andere school binnen het bestuur van de RVKO. De school heet De Klimophoeve in Bleiswijk en is een Daltonschool. Het Daltononderwijs kenmerkt zich, doordat het uitgaat van vijf kernwaarden: samenwerking, vrijheid in gebondenheid, effectiviteit, zelfstandigheid en reflectie. Natuurlijk zijn dit waarden die op elke school wel terugkomen, maar in de week die ik nu rondloop op deze school heb ik ook aan den lijve mogen ervaren op welke bijzondere en overtuigende manier er invulling wordt gegeven aan deze principes.

Helen_Parkhurst Lees verder

Goedemorgen Nederland!

Sinds deze week heb ik mijn invalbaan voor de Rotterdamse Vereniging voor Katholiek Onderwijs voortgezet op de Klimophoeve in Bleiswijk. In Capelle aan den IJssel is de juf van groep acht helemaal hersteld, dus daar is geen werk meer voor me. In Bleiswijk echter ligt een prachtige uitdaging in groep zes van deze Daltonschool.

Klimophoeve Lees verder

Gebakken lucht

Een paar blogjes terug had ik jullie beloofd, om ook mijn -inmiddels derde- radio interview te posten. Ik heb het mp3’tje dit weekend van ‘de mannen van de radio’ ontvangen. Voor diegene die niet genoeg kunnen krijgen van mijn ‘zachte g’, het gestotter met ‘Uhh’tjes’ en het rap ratelen is hier het resultaat.

Lees verder

Nablijven? Vlieg op!

Toen ik vrijdag thuiskwam, werd ik onaangenaam verrast met de mededeling dat Jelle tussen de middag moest nablijven op school. Ik hoor nog tot het kleine groepje ouders, dat niet meteen gaat blazen en tieren en op hoge poten naar school stapt, omdat ze vinden dat ‘hun pareltje’ zoiets niet verdient. Maar het is natuurlijk wel even slikken; Jelle die moest nablijven! Hij zal toch niet weer uit zijn slof geschoten zijn en in een dwarse bui niet meer rede vatbaar zijn geweest? Er is niks mis met mijn geheugen en ik weet, dat ik vroeger ook met regelmaat last had van dat soort driftbuien. Natuurlijk lag dat in mijn geval altijd aan de andere kinderen, maar toch.

boos
Lees verder

Penopauze

Het gaat eindelijk gebeuren! Over negentien dagen ga ik me wagen aan een uitdaging, waar ik al heel erg lang naar uitkijk. Sommige ‘echte’ mannen in de penopauze wagen zich aan het behalen van een motorrijbewijs en verwennen zichzelf vervolgens met een helm met heuse kattenstaart. Anderen gebruiken het moment van de midlifecrisis om een boot aan te schaffen, een sabbatical te nemen en de wereld rond te zeilen. En ik doe wat iedere zichzelf respecterende wielerrecreant van boven de veertig een keer gedaan moet hebben in zijn leven: de ‘kale berg’ beklimmen.

Mont_ventoux_from_mirabel ventoux4 mont-ventoux Lees verder