De musical en afscheidsavond van groep acht zitten erop. Het is ver na twaalven, als ik vannacht op mijn fietsje thuis kom. Maar na het douchen zet ik de wekker toch braaf op kwart voor zes. Ik wil ’s morgens namelijk in mijn eentje -en in alle rust- de video van het optreden editen, zodat groep acht er vandaag nog naar kan kijken.
‘Heeft u tijd voor een gesprekje over Sibe?’ Het mailtje van de juffen van Sibe is net zo kort, als dat ’t impact heeft. Ik laat de tekst op me inwerken en krijg een ongemakkelijk gevoel. Het is niet de eerste keer dat de juffen een gesprekje aanvragen. De vorige keer had ik me van alles in mijn hoofd gehaald. Ik had Sibe zelfs min of meer verdacht van wangedrag. Dat zal me niet nog een keer gebeuren! Toch heb ik er een ongemakkelijk gevoel bij. Het zal toch niet zo zijn dat hij blijft zitten, omdat hij een beetje beweeglijk is.
Zoals gezegd werk ik sinds maandag op een andere school binnen het bestuur van de RVKO. De school heet De Klimophoeve in Bleiswijk en is een Daltonschool. Het Daltononderwijs kenmerkt zich, doordat het uitgaat van vijf kernwaarden: samenwerking, vrijheid in gebondenheid, effectiviteit, zelfstandigheid en reflectie. Natuurlijk zijn dit waarden die op elke school wel terugkomen, maar in de week die ik nu rondloop op deze school heb ik ook aan den lijve mogen ervaren op welke bijzondere en overtuigende manier er invulling wordt gegeven aan deze principes.
‘Ik snap het niet papa? Ik doe het precies zoals meester Jan het zegt, maar het gaat steeds fout.’ De zin komt er hortend en stotend en met veel tranen uit. Jelle oefent hard op de computer voor zijn verkeersexamen. Hij voert voor de zoveelste keer de -in zijn ogen goede- antwoorden in, maar de computer blijft het iedere keer afkeuren.
Ik sta alweer een week of drie aan de andere kant van de CAO Primair Onderwijs en merk dat de gesprekken die daar in de ‘wandelgangen’ over gaan me nog steeds boeien. Ik vind het sowieso leuk om ‘beschouwend’ naar onderwijs te kijken. Dat wordt me overigens niet altijd in dank afgenomen. Zeker niet als ik erg ‘uitgesproken’ ben over mijn idealen. Voor sommigen lijken die namelijk ver van de realiteit te liggen en soms zelfs conflicterend te zijn. Toch wil ik me niet, zonder kritisch na te denken, in de richting van de massa laten duwen.
Wilco's Charity Challenge 