Al twee dagen achtereen heb ik niets gepost. Lekker rustig, zullen sommigen van jullie denken. En misschien is het je zelfs helemaal niet opgevallen, maar de laatste keer dat het twee dagen achter elkaar stil bleef op deze website, was begin november 2014, bij de start van m’n challenges. Daarna hield ik jullie (bijna) dagelijks op de hoogte van mijn belevenissen! Maar nu maken mijn trouwste volgers zich zorgen. En terecht! Het gaat namelijk niet goed met me. Eigenlijk kun je wel zeggen dat het heel erg slecht gaat. Ik ben ziek en heb koorts! Mijn huid is gelig van kleur met hier en daar groene vlekken en op sommige plekken ontstaan zelfs rode, ronde bultjes.
Auteursarchief: wilcoscharitychallenge
Tour de France … in zes woorden
‘Wilco droomt over geel in Parijs’ Lees verder
t schoap an’t driet’n hebb’n
Al een decennium lang gaat het op dezelfde manier. Ergens in Nederland wordt een luxe vakantie huisje gehuurd in een provincie die mooier is dan Zuid-Holland. Vroeger zou ik gezegd hebben: ‘Da’s niet zo moeilijk, want elke provincie is mooier dan Zuid-Holland.’ Maar nu ik Nederland op de fiets ontdekt heb, moet ik die mening wel enigszins bijstellen. Buiten de havens, de agglomeraten en de industrie van Pernis zijn er hier best een paar mooie plekjes te vinden om op vakantie te gaan.
Schaamteloos
Ik schaam me een beetje.
De wereld staat in de fik.
Verschrikkelijke beelden uit Tunesië, Frankrijk, Koeweit en Syrië knallen via de televisie mijn huiskamer in.
De wereld verdrinkt.
Bootvluchtelingen die de oversteek wagen op zoek naar een menswaardig bestaan.
De wereld stikt.
Opgesloten in vrachtwagens van de kliffen van Calais, naar God weet waar.
De wereld kijkt weg.
Stijfkoppige politici laten een compleet land (inclusief bevolking) in de steek, bang om electoraat te verliezen.
Dromen over een eigen tuin
Statistiek of bijgeloof? Help!
Ik donder wel eens van mijn fiets af. Niet omdat ik daar zin in heb, maar als je zoveel fietskilometers maakt met een snelheid die ligt ‘op het randje van wat menselijkerwijs fysiek mogelijk is’, dan gebeuren dat soort dingen nu eenmaal. Natuurlijk ben ik er niet blij mee dat ik op het asfalt beland, maar gelukkig heb ik het er tot nu toe zonder al teveel ‘erg’ vanaf gebracht, zoals men dat zo fraai zegt in België. Er is echter wel wat opvallends aan de hand. Er zit namelijk een patroon in mijn valpartijen!
Zomaar een gedachte over … spelregels
Het zonnetje schijnt dus waarom niet: ‘Vandaag is de gymles buiten!’
De fietsen in het rek en de tassen tegen het hek. Ik denk nog even aan afspraken maken, maar dat is helemaal niet nodig. De bal gewoon het veld in gooien en sneller dan ik had kunnen voorbereiden zijn de teams gemaakt; jongens tegen de meiden!
Parkeerbeleid
Net als ik de loftrompet wil steken over de politie in Nederland, verzinnen ze het om hun acties kracht bij te zetten door tweede etappe in de Tour te dwarsbomen. Ik ben niet zo van staken of soortgelijke acties. Maar als mijn geliefde Tour de France daar ook nog eens de dupe van is, raakt me dat extra. Alsof La Grande Boucle in de afgelopen jaren nog niet genoeg ‘geplaagd’ is.
Groots, met een zacht G
Het is zondagmiddag … ‘vaderdag zondagmiddag’ welteverstaan. De ochtend ervoor was gevuld met het innen van cadeautjes. Mijn kinderen verwenden me op de belangrijkste dag van het jaar met een lekker luchtje, chocolade en een zelfgemaakte parkeerkaart. Over dat laatste zal ik binnenkort nog bloggen, want daar zit een verhaaltje aan vast. Voor ontbijt op bed was helaas geen tijd, want Jelle moest sporten en ondergetekende nog 32 rapporten schrijven.
Zomaar een gedachte over … uniek zijn
Als ieder mens anders is, omdat …












