Ja … het is gelukt! In twaalf provincies een tocht maken van meer dan tweehonderd kilometer lang … op de fiets welteverstaan. Met deze tochten alleen, heb ik al meer dan 2600 kilometer door Nederland afgelegd. Maar alles bij elkaar zit ik al ruim boven de 9500 fietskilometers in een jaar. In elke provincie heb ik gemiddeld een kilo lichaamsgewicht achter gelaten en per tocht een leuk bedrag gedoneerd aan Right To Play. Dus iedereen is blij!
De onderwijsgoeroes Marcel van Herpen en Luc Stevens hebben me in de afgelopen vijf jaar wel duidelijk gemaakt, dat er in de opvoeding van kinderen geen enkel nut schuilt in straffen. Verantwoordelijkheid geven, respect tonen, pedagogisch optimisme en authentiek en betrouwbaarheid zijn, zijn veel betere voorwaarden tot groei. Kort gezegd: zonder relatie geen prestatie.
Over precies zes weken is het 31 oktober! Natuurlijk is dat geen wereldnieuws, want dat stond al een tijdje vast. Misschien is daarom het uitroepteken achter die zin wat overbodig, maar het is wel de einddatum van een jaar lang uitdagingen doen voor Right To Play. Ik nader de eindstreep.
Al een decennium lang gaat het op dezelfde manier. Ergens in Nederland wordt een luxe vakantie huisje gehuurd in een provincie die mooier is dan Zuid-Holland. Vroeger zou ik gezegd hebben: ‘Da’s niet zo moeilijk, want elke provincie is mooier dan Zuid-Holland.’ Maar nu ik Nederland op de fiets ontdekt heb, moet ik die mening wel enigszins bijstellen. Buiten de havens, de agglomeraten en de industrie van Pernis zijn er hier best een paar mooie plekjes te vinden om op vakantie te gaan.
Logboek: zaterdag 15 november 2014
Op de dag dat het eindelijk herfst is geworden in Nederland en de Sint veilig voet aan land zette in Vlaardingen (en straks in Gouda) maak ik de balans op van deze week. Het was een heftige week met veel blog momenten, waarvan een aantal dingen nog niet benoemd is. Voor ik daar wat over ga vertellen, eerst maar even de challenges doornemen. Lees verder
Het was een bijzondere dag vandaag. Niet alleen omdat op de plek waar mijn roots liggen nu driftig gefeest wordt en carnaval een belangrijker item lijkt dan de aankomst van de Goedheiligman aanstaande zaterdag. Ook niet omdat door het zonnetje en de zuidenwind het aanvoelt, alsof het nog lente is. Niet omdat Sibe vandaag zijn eerste voortand verloren heeft en zelfs niet omdat er ‘as I type’ een lampionnen optocht voorbij komt vanwege Sint Maarten. Lees verder
Wilco's Charity Challenge 