Tagarchief: wielrennen

Ik kan er geen chocola van maken

Posted on by
30

Eet een week geen chocolade. Op het moment dat ik deze challenge verzin, weet ik eigenlijk al wel dat het lastig zal worden. Ik heb er in mijn overzicht niet voor niets ‘aarggghh’ achter geschreven. Maar goed, ik vind dat mijn challenges voor Right To Play niet alleen maar heel ‘makkelijk’ moeten zijn, dus staat hij ertussen! Mensen die geen last hebben van een chocoladeverslaving, zoals ik, begrijpen waarschijnlijk niet wat hier moeilijk aan is. Maar geloof me, dit is één van de lastigste uitdagingen voor me.

Tony's 2 Lees verder →

Afzien

Posted on by
4

‘Veel plezier, hè!’. Bemoedigende en welgemeende woorden, die ik live of via app’jes ontvang. Ik snap het wel hoor, ik kies er immers zelf voor om meer dan tweehonderd kilometer te gaan fietsen. En natuurlijk is het ook wel leuk om langs plaatsen te komen waar je jaren niet geweest bent, of om door mooie natuurgebieden te rijden. Maar in principe is er niet heel veel leuk aan tweehonderd kilometer afzien.

Op de eerste plaats moet je onmeunig vroeg opstaan. Om vijf uur gaat de wekker en de drang om je om te draaien is dan eigenlijk groter, dan de kou ingaan. Maar … je hebt er zelf voor gekozen, dus ga je toch je nest maar uit. Douchen, afdrogen, in gevecht met vaseline op weke delen en dan die ontzettend koude hartslagmeter om. Om de kou buiten te houden (althans de eerste uren) moet je laagjes aan, heel veel laagjes. Dus thermoshirt, body windjack, gewoon windjack en mijn Right To Play shirt … ik moet immers wel reclame maken. Mijn ervaring is dat ik op mijn benen niet veel heb aan veel laagjes, dus hou ik het bij één paar beenstukken.

onderweg Lees verder →

Route door mijn verleden

Posted on by
7

Eigenlijk had ik mijn eerste provincietocht op zaterdag gepland, maar omdat het vrijdag iets zonniger is dan zaterdag, ga ik morgen al aan mijn eerste grote rit van challenge 19 beginnen. Diegenen die me trouw volgen, weten dat ik in elke provincie van ons land een tocht van minimaal 200 kilometer ga fietsen. Het leek me het meest logisch om met Brabant te beginnen, omdat ik daar immers geboren en (deels) getogen ben.

Brabant

Lees verder →

Mens sana in corpore sano

Posted on by
6

Bekende grote filosofen als Plato en Aristoteles speculeerden over een menselijke ziel die voor intelligentie zou zorgen en die gescheiden was van het lichaam; het dualisme. Descartes verfijnde hun denken en beschreef hoe de input van alle zintuigen samenkomen in de epifyse; de plek waar de hersenen en de geest elkaar zouden raken. In dit ‘epistel’ geen wetenschappelijk onderbouwd verhaal, maar gewoon wat losse flarden die de oude, dualistische denkers in ieder geval geen ongelijk geven.

Platoaristoteles Lees verder →

Zero, zero zero zero zero zero zero cinqo

Posted on by
5

De eerste dertien weken vol uitdagingen zitten er bijna op. Een snel rekensommetje leert me, dat ik met 13 op de 52 weken bijna een kwart jaar achter de rug heb. Dat zorgt meteen voor paniek in mijn hoofd, want 25% van 8000 kilometer fietsen is … precies 2000. Maar op dit moment prijken er achter uitdaging 29 slechts 941 kilometers; een schamele 11,8 procent van het totaal. Met andere woorden: vanaf nu moet ik elke week gemiddeld 181 kilometer fietsen om mijn challenge te halen!

De hoogste tijd om een beetje ‘vals te spelen’. En als je wilt leren vals spelen, dan moet je volgens mij bij Spanjaarden zijn. Nee, ik heb niets tegen Spanje en haar inwoners. Mooi land, leuke taal, maar ik vind wel dat ze het afgelopen decennium net iets te veel grote sporttoernooien hebben gewonnen. Ik tel in de gauwigheid twee keer Europees kampioen voetbal, een keer wereldkampioen, vier keer de Champions League, vijf keer de UEFA Cup, twee Wimbledon titels en vier keer de ronde van Frankrijk (met drie verschillende winnaars).  Lees verder →

Lieve Marianne …

Posted on by
1

Het is al een hele tijd een vurige wens geweest van me, om een blog met deze titel te beginnen. Ik weet dat de woorden “Lieve Marianne…” bij de start van een column eigenlijk toebehoren aan de onnavolgbare Peter Heerschop, die iedere vrijdagochtend rond 9.45 uur in sneltreinvaart de week afsluit met zijn humoristische kijk op de wereld in het radiofeuilleton “Evers staat op”. Maar vandaag pik ik zijn ‘aftrap’ even. Ik zag nergens een ® of © staan achter deze woorden, dus ik heb ‘m ook niet gevraagd of het mocht. Waarom ik zo begin, zal verderop wel duidelijk worden, maar laat ik voorop stellen dat ik niet pretendeer, dat ik op vergelijkbare wijze de week ga afsluiten. Dat lukt me niet en zou sowieso vreemd zijn op een dinsdag. Maar ik wil wel (op mijn manier dan maar) een samenvatting geven van de NK baanwielrennen, waar ik als vrijwilliger van Right To Play, mocht assisteren. Lees verder →