Categorie archief: Sportief

Veel bla, bla en … blaren!

Posted on by
14

Het is zes uur als de wekker gaat. Ik ben de avond ervoor extra vroeg naar bed gegaan, maar toch draai ik me nog even om. Vandaag is het de dag van de (halve) marathon en ik kan elke minuut rust gebruiken. Die rust past perfect in de rest van mijn voorbereidingen. Zoals de trouwe volgers van mijn blog weten, hou ik er -als het om halve marathons gaat- een bijzondere aanpak op na. De maanden voorafgaand aan zo’n grote loop, doe ik zo weinig mogelijk te voet, mijn vochtgehalte houd ik op peil met veel koffie drinken en ik volg een streng koolhydraatrijk dieet met als belangrijkste ingrediënt: chocolade.

ochtend marathon Lees verder →

Martelthon

Posted on by
1

Ruim anderhalve maand geleden heb ik de loopschoenen ingeruild voor mijn racefiets. Niet omdat ik het lopen niet leuk vind, maar fietsen vind ik gewoon nog ontzettend veel leuker! Op de fiets ga ik sneller, zie ik meer, kan ik af en toe de benen stilhouden, terwijl ik toch vooruit kom en word ik veel minder snel moe. Bij het lopen zit mijn gemiddelde hartslag toch al snel tegen de 160 slagen per minuut. Terwijl op de fiets mijn hart 25 tot 30 slagen per minuut minder nodig heeft om een lekker tempo vol te houden. Da’s voor iedereen langer vol te houden, maar zeker voor een oude man, zoals ik.

zweten Lees verder →

The Day Before …

Posted on by
10

Ik heb er eigenlijk altijd wel ‘last’ van gehad. Het ‘spanning voor de wedstrijd’ gevoel. Vroeger had ik het voor een judo, tennis- of basketbalwedstrijd. Maar op school ook bij tentamens, of examens. Niet vervelend hoor, maar gewoon dat gevoel, dat er iets bijzonders staat te gebeuren. En met iets meer adrenaline in mijn lijf dan normaal, stuiterde ik dan nog meer dan ik al deed. En dat leidde eigenlijk steevast tot een slapeloze nacht.

keep-calm-and-just-sleep Lees verder →

Nieuw land vol tegenstellingen

Posted on by
12

Ik heb er nooit een geheim van gemaakt, dat ik Flevoland niet de leukste provincie vind. Het is er plat, het waait er altijd, de wegen zijn kaarsrecht, er is heel veel niks en er zijn nog meer windmolens. Ik zal niet zeggen dat het geen bijzondere provincie is. Ik bedoel, voor droogmalers, ingenieurs, landschap ontwikkelaars, boeren en mensen die van wilde achtbanen houden, is onze jongste provincie ontzettend interessant. Maar voor mij, als recreatieve fietser, met een aantal uitdagingen is er niet veel aan. Bij het opstellen van ‘markante plekken’ kwam ik dan ook niet verder dan: Urk en ‘De Batavia’.

UrkBatavia Lees verder →

Tunnelvisie

Posted on by
6

Het ging voor de wind. Letterlijk en figuurlijk. Heerlijk fietsen in Zeeland. Mooie natuur, prachtig weer … bijna te mooi om waar te zijn …

En dat was het dus ook. Want met bijna 70 kilometer op de teller, hield de wereld op. Althans voor fietsers. Ik had mijn route eerder deze week op mijn computer uitgezet en mijn GPS’je wilde me zonder pardon de Westerscheldetunnel insturen. Beteuterd stond ik bovenop een viaduct de N62 af te turen op zoek naar een fietspad. Niets dus!

Westerscheldetunnel Lees verder →

Afzien

Posted on by
4

‘Veel plezier, hè!’. Bemoedigende en welgemeende woorden, die ik live of via app’jes ontvang. Ik snap het wel hoor, ik kies er immers zelf voor om meer dan tweehonderd kilometer te gaan fietsen. En natuurlijk is het ook wel leuk om langs plaatsen te komen waar je jaren niet geweest bent, of om door mooie natuurgebieden te rijden. Maar in principe is er niet heel veel leuk aan tweehonderd kilometer afzien.

Op de eerste plaats moet je onmeunig vroeg opstaan. Om vijf uur gaat de wekker en de drang om je om te draaien is dan eigenlijk groter, dan de kou ingaan. Maar … je hebt er zelf voor gekozen, dus ga je toch je nest maar uit. Douchen, afdrogen, in gevecht met vaseline op weke delen en dan die ontzettend koude hartslagmeter om. Om de kou buiten te houden (althans de eerste uren) moet je laagjes aan, heel veel laagjes. Dus thermoshirt, body windjack, gewoon windjack en mijn Right To Play shirt … ik moet immers wel reclame maken. Mijn ervaring is dat ik op mijn benen niet veel heb aan veel laagjes, dus hou ik het bij één paar beenstukken.

onderweg Lees verder →

Brabant … in beelden

Posted on by
4

Een inkijkje in m’n verleden. 230 kilometer door het Brabantse land op een zonnige :), winderige 😦 dag.

provincie tocht Brabant

groet, Wilco

Route door mijn verleden

Posted on by
7

Eigenlijk had ik mijn eerste provincietocht op zaterdag gepland, maar omdat het vrijdag iets zonniger is dan zaterdag, ga ik morgen al aan mijn eerste grote rit van challenge 19 beginnen. Diegenen die me trouw volgen, weten dat ik in elke provincie van ons land een tocht van minimaal 200 kilometer ga fietsen. Het leek me het meest logisch om met Brabant te beginnen, omdat ik daar immers geboren en (deels) getogen ben.

Brabant

Lees verder →

SH*T!

Posted on by
Beantwoorden

Nog een laatste check: de broodtrommels zitten in de tas, twee opgepoetste appeltjes, want het is fruitdag, bij Sibe z’n gymkleren, bij Jelle zijn huiswerkmap en natuurlijk sleutels en een telefoon. Sibe heeft zijn kleren goed aan, Jelle redelijk. Ik weet niet wat dat is met zijn broekzakken, maar die kruipen bij hem altijd binnenste buiten en omhoog. Ik vertel hem dat hij zo net een olifantje lijkt; twee oren aan de zijkant en een slurfje voorop, maar dat deert hem niks. Bij Sibe zitten er nog wat witte vegen op z’n wang, dus hij heeft een poging gedaan zijn tanden te poetsen. De haren allebei in een kuif vandaag, want dat gaat het snelst. Terwijl zij hun schoenen aantrekken en jassen aandoen, check ik mijn tas. Zes krentenbollen, vier muesli repen, twee gevulde bidons met water, twee extra binnenbanden, mijn telefoon, gps, geld, sleutels, externe oplader … we kunnen de deur uit.  Lees verder →