(N)iets van Plan

“Ik wilde alleen de Loesje agenda afgeven, niet meer dan dat!”

Toen ik binnenstapte in het hoofdkantoor van Plan aan de Stadhouderskade, vloekte mijn rood gele Right To Play jas zelfs bij al het roze. Ik was hier voor één van mijn challenges en het was niet eens die uitdaging om ook vijf andere goede doelen dan Right To Play te steunen. Ik kwam om iets weg te geven van de Wereldwinkel. Het rood geel van Right To Play, heeft ook wel iets van een bekende koeriersdienst, dus dat moest ik maar in gedachten houden … “Ik kom wat bezorgen en niets meenemen”. Lees verder

Smoesjes!*

Ik sta aan de vooravond van één van mijn spannendste uitdagingen. Er zullen veel mensen zijn die hun hand niet omdraaien voor een halve marathon, ik doe dat wel. Ik ben geen loper. Ik heb er het figuur en de techniek niet voor.* Gisteren nog mocht ik met Jelle meedoen aan de spierathlon, hier in Vlaardingen. Een actie georganiseerd voor Spieren voor Spieren. Met 150 kinderen was het wat druk om mee te zwemmen, maar met het fietsen en lopen kon ik wel meesporten. Het fietsen was een goede warming-up, want na mijn achillespeesblessure* ben ik wel extra voorzichtig geworden. Lees verder

Kans berekenen

Stel: je hebt een doos met daarin 99 witte en 1 rode pingpongbal, wat is dan de kans dat je een rode pingpongbal pakt? Veel mensen zullen die vraag beantwoorden met: “Eén procent.” Ik ben het daar niet helemaal mee eens. Nu krijg ik wel vaker het verwijt naar mijn hoofd geslingerd, dat ik eigenwijs ben, maar zonder dat te ontkennen, wil ik het domein ‘kans berekenen’ graag met jullie verkennen. Lees verder

Alles is mogelijk, als je er open voor staat!

Deze week is deze Charity Challenge naar een compleet ander niveau getild. Zeven weken geleden begon ik aan deze uitdagingen, omdat ik graag in actie wilde komen voor Right To Play. Het voelde gewoon beter om zelf echt wat te doen voor het goede doel, dan alleen andere mensen vragen om in beweging te komen. Ik kon niet bevroeden dat mijn challenges zoveel aandacht zouden krijgen en zo succesvol zouden worden. In een paar weken tijd zijn er honderden mensen in de ‘doe stand’ gezet en geïnspireerd en heb ik al duizenden Euro’s opgehaald.

Deze week zou je met recht een omslagpunt kunnen noemen. De Pabo en PMK, die hun kerstviering koppelden aan Right To Play, maakte echt een mega verschil. Hier in de buurt van Rotterdam zouden ze het “Geen woorden, maar daden!” noemen, in Brabant noemen ze het “Groots” (met een zachte G). Hè, maak ik hiermee nou toch stiekem een verwijzing naar een voetbal wedstrijd van deze week? Sorry daarvoor!

Groots Lees verder

Cijfer fetisjisme

Afgelopen woensdag, bij de presentatie op de PABO, heb ik nog een vlammend betoog gehouden dat kinderen niet in cijfers en letters te vangen zijn. Hoe graag we ook willen dat alles meetbaar is, mooie dingen zoals: kunstwerken, sportprestaties, goed gekozen woorden op het juiste moment en kinderen moet je gewoon niet willen beoordelen met een cijfer of een letter. De kans bestaat dat het cijfer of de letter belangrijker wordt dan bijvoorbeeld het gedicht of … het kind! Lees verder

Makkers staakt uw wild geraas

Dit is het, met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid, op één na laatste jaar geweest dat de spanning rondom Sinterklaas in dit huis zo opliep. Sibe, nu zes jaar oud, zal vermoedelijk in de komende anderhalf jaar gaan ontdekken dat deze wereld geen grote Punica Oase is. In de afgelopen maand leefde hij nog met het idee, dat een man met een lange baard en een mijter op (met behulp van vele gelijkwaardige medewerkers) er voor zorgde dat alle kinderen cadeautjes kregen. Wij ‘volwassenen’ weten ondertussen dat lang niet alle kinderen braaf zijn en cadeautjes verdienen, dus dit verhaal kan niet waar zijn. Lees verder

‘Net Niet …’

We schrijven 20 februari 2010, de dag dat mijn broer viert dat hij aan zijn laatste jaar als dertiger begint, vertrekt ons gezin vanuit Vlaardingen richting Tilburg. Het was regenachtig, koud … waterkoud zelfs. Sibe was twee en een half jaar en Jelle vier jaar ouder. We hadden besloten om met ons ‘pleegkind’ Wendy te gaan genieten van onze ‘voorjaarsvakantie’ in een vakantiehuisje bij de Beekse Bergen. Lees verder

Over Thaise woksets, online winkelen en zilte lucht.

Inleiding

Normaal gesproken ga ik op zaterdagochtend meteen aan de slag met dit blogje, maar vanmorgen had ik andere plannen. Met de wind die van oost naar zuid draaide vannacht, leek het een ideaal moment om ‘Zeeland te doen’. Jullie moeten weten dat ik bij challenge 19 (maak een fietstocht van minstens 100 km in elke provincie) op zie tegen twee provincies. Zeeland en Flevoland. Met alle respect voor de mensen die er wonen … ik heb er niet veel mee. Ik ken die deltawerken en dat opgespoten zand onderhand wel, verder kan ik er heel slecht tegen, als er meer windmolens staan dan bomen. Maar goed, ze horen bij de twaalf provincies, dus ook bij mijn challenge. Lees verder

Week twee voor Right To Play

Logboek: zaterdag 15 november 2014

Op de dag dat het eindelijk herfst is geworden in Nederland en de Sint veilig voet aan land zette in Vlaardingen (en straks in Gouda) maak ik de balans op van deze week. Het was een heftige week met veel blog momenten, waarvan een aantal dingen nog niet benoemd is. Voor ik daar wat over ga vertellen, eerst maar even de challenges doornemen. Lees verder

One down, fifty-one to go!

De eerste week zit erop en ik dacht: “laten we er maar meteen één doen met hoogte- en dieptepunten”. Als je wilt zien hoeveel ik deze week doneer aan Right To Play en wat ik wel en niet gehaald heb, mag je naar beneden scrollen. Als je wilt lezen wat voor bijzondere dingen er gebeurd zijn, nodig ik je uit de rest ook te lezen. Waar zullen we eens mee beginnen? Lees verder