Afgelopen woensdag, bij de presentatie op de PABO, heb ik nog een vlammend betoog gehouden dat kinderen niet in cijfers en letters te vangen zijn. Hoe graag we ook willen dat alles meetbaar is, mooie dingen zoals: kunstwerken, sportprestaties, goed gekozen woorden op het juiste moment en kinderen moet je gewoon niet willen beoordelen met een cijfer of een letter. De kans bestaat dat het cijfer of de letter belangrijker wordt dan bijvoorbeeld het gedicht of … het kind!

Wil niet zeggen dat cijfertjes niet leuk zijn. Op de één of andere manier kwamen ze deze week op de voorgrond te staan en zorgden ze voor leuke battles en spannende races.

Op de eerste plaats was er de strijd om het volgende goede doel dat ik ga steunen. Voor challenge 13 is het de bedoeling, dat ik dit jaar vijf andere goede doelen ga steunen naast Right To Play. Ik steun Unicef en Cliniclowns al maandelijks, dus het werd tijd voor een derde doel. Op 6 december had ik een poll uitgezet met daarin een aantal doelen waarin kinderen centraal staan. Ik had via Twitter alle betrokken non-profit organisaties op de hoogte gesteld van de poll en de challenge en wat is het dan gaaf om te zien dat er achter elke ‘club’ wel een aantal ‘fanatiekelingen’ zitten zoals … uhhh … ikzelf. Natuurlijk kreeg ik ook reacties via social media, dat sommige goede doelen ontbraken op mijn lijst. Ik heb al die doelen genoteerd en besloten dat er absoluut nog een volgende poll komt met ‘minder bekende’ kandidaten.

In het begin, toen er nog weinig stemmen op het bord stonden, mengde iedereen zich in de strijd. De bezoekersaantallen op mijn site (en dan met name de pagina met de poll) vlogen omhoog. Ik kan op de achtergrond bijhouden hoeveel unieke bezoekers mijn site bezocht hebben en hoeveel ‘views’ er zijn. Met andere woorden er komt ook een gemiddeld aantal pagina bezoeken per persoon uit. Mijn poll was zo ingericht had, dat mensen ook meerdere keren konden stemmen en ik kon zien dat sommige ‘fanatieke bezoekers’ dat snel door hadden. Er ontwikkelde zich een bijzonder gave ‘strijd’ tussen Kidsrights en Plan Nederland. Niet alleen op mijn site, maar vooral op Twitter en Facebook werden alle middelen ingezet om de achterban naar mijn poll te lokken. Als Plan Nederland de leiding nam, begonnen er alarmbellen te rinkelen op het hoofdkantoor van Kidsrights en kwam er een tegenoffensief. Als de rollen waren omgekeerd, dan werden de ‘Planthousiastelingen’ ingezet om het tij weer te keren.

Malala, onze kersverse winnares van de Nobelprijs voor de Vrede, deed ook nog een duit in het zakje. Beide organisaties voelen zich terecht enorm verbonden met deze inspirerende jonge vrouw. Dus veel bezoekers werden door de verhoogde media aandacht voor Malala deze week via de websites van Plan Nederland en Kidsrights ook door gestuurd naar mijn poll. Uiteindelijk, na een hevige strijd, trok Kidsrights gisterenavond om tien uur aan het langste eind kunnen zij vanaf vandaag rekenen op mijn maandelijkse steun. Toch hebben ze me ook bij Plan Nederland lekker wakker geschud. Ik beloof daarom hier, dat ik me tijdens deze challenge nog op de één of andere manier ga inzetten voor hen.

Eén van mijn belangrijke doelstellingen met deze 52 Charity Challenge is, om de naamsbekendheid van Right To Play te vergroten. Ik wil heel graag uitleggen wie we zijn, wat we doen, waarom we dat doen en hoe we dat doen. Het filmpje dat ik gisteren gepost heb, legt dat in twee en een halve minuut heel beeldend uit. Het was wel super gaaf om te zien dat na de kick off van de kerstviering op de Pabo in Den Bosch, mijn bezoekers aantallen als een raket omhoog schoten. Veel aandacht dus voor Right To Play. Berichten werden via Facebook, Twitter en andere platformen driftig gedeeld en voor ik het wist had ik een bereik van bijna 3.000 mensen, echt super. Hieronder is goed te zien wat de kick-off op de PABO teweeg bracht.

De oplettende volger heeft gezien dat er een anonieme bijdrage van 75 Euro is gestort. Daar zit een klein verhaal achter. Ik had eerder dit jaar (op een ander impulsief moment) een keyboard gekocht. Daar speelde ik de eerste vijf dagen zes uur per dag op, de volgende week een uurtje en daarna … niet meer. Maar … gelukkig … is mijn schoonmoeder aan het pianospelen geslagen. Om nou te voorkomen dat ze iedere keer hier naar toe komt, om bij ons thuis het schitterende “Für Elise” te degraderen tot een muziekstuk dat lijkt op ‘Altijd is Kortjakje ziek’, heb ik het keyboard een tweede leven kunnen geven door het aan haar te slijten. Het was dus een soort ‘Marktplaats verkoop’ maar dan zonder tussenkomst van Marktplaats. Het bedrag is via mijn Just Giving pagina gestort aan Right Top Play. Ludy Ouwerkerk bedankt voor je anonieme bijdrage (gniffel) en succes met oefenen.

Als ik deze week verder in cijfers zou moeten samenvatten dan zou dat het beste op de volgende manier kunnen gebeuren:

• Wekelijkse activiteiten: gehaald: 6, gefaald: 1
• Farm Heroes Saga: level 500 gehaald, dus afgerond!
• Vrijwilligerswerk: 3 uurtjes erbij op de tennisclub in Bergschenhoek.
• ‘Marktplaats verkoop’: 1
• Andere actie organiseren (Pabo Den Bosch): 1
• Kilometers fietsen (door de regen, regen en regen): 95
• Hoogtemeters op t racefietsje: 245 (dijkje op en dijkje af langs de Maas)
• Mensen bijpraten over Right To Play: 231 (officieel geteld door Michel van Ingen)
• LinkedIn en Twitter volgers: +67
• Deze week afgevallen: 0,2 kilo (WOW!)
• En … natuurlijk … 1 keer de schuur opgeruimd

Zonder HEEL veel waarde te hechten aan cijfertjes zijn jullie misschien wel benieuwd wat dit allemaal oplevert? Omgerekend in keiharde Euro’s mag ik deze week 22,21 Euro overmaken naar Right To Play.

Volgende week maandag en dinsdag ben ik fulltime aan de slag voor Right To Play bij de Kerstviering in Den Bosch. Volg (met name) deze blog om te zien hoe de studenten zelf in beweging komen voor Right To Play.

groet, Wilco