Of we nu in dat smerige water zwemmen, op een plankje staan, of in een bootje zitten, die baai ligt er voor maar één reden: goud ophalen voor Nederland.
Marit moest er een dagje voor wachten … stilte voor de storm heet dat, maar ook voor haar is er goud.
Wat een bijzonder moment vandaag in het smerige water van de baai van Rio. Acht jaar na Maarten van der Weijden en vierentwintig uur na Sharon van Rouwendaal, wint Nederland wéér een gouden plak in het open water! Dit keer was het de beurt aan Ferry Weertman.
Het is dat er geen medailles worden gegeven voor prestaties die worden bewerkstelligd door sporters in combinatie met hun commentatoren.
We kennen natuurlijk de onvergetelijke duo’s: Zoetemelk-Koomen, Bergkamp-Van Gelder, Timmer(tje)-Snoeks en Zonderland-Van Zetten.
Maar er komt wat mij betreft een nieuw gouden duo bij. Wevers-Van Zetten staat vanaf vandaag in mijn geheugen gegrift.
Als ik met mijn jongens in het zwembad een wedstrijdje doe, dan houd ik de borstcrawl precies drie slagen vol. Daarna schakel ik over naar een soepele schoolslag en meestal heb ik dan aan het einde van het baantje (in de breedte van het bad natuurlijk) genoeg tijd over om op adem te zijn als Jelle en Sibe aantikken.
Pedagogisch gezien is het natuurlijk véél beter om er een spannende strijd van te maken en ze op het laatst net te laten winnen. Maar … als ik langzamer zwem, zak ik naar de bodem. Ik heb er gewoon geen talent voor.
Zondag 14 augustus 2016, 18.00 uur.
Precies 8 jaar geleden werd Sibe geboren. Maar vandaag op zijn verjaardag vieren we ook de gouden medaille van Dorian van Rijsselberghe.
Ik zal niet zeggen dat ik het altijd al in haar zag!
…
Ach, kan mij het schelen
…
Elis Ligtlee … Ik WIST het!
Wilco's Charity Challenge 