Of we nu in dat smerige water zwemmen, op een plankje staan, of in een bootje zitten, die baai ligt er voor maar één reden: goud ophalen voor Nederland.
Marit moest er een dagje voor wachten … stilte voor de storm heet dat, maar ook voor haar is er goud.
Het is 1 april 2015, net half acht in de ochtend geweest. Mijn (zo goed als) dagelijkse fietstocht naar Capelle zit er net op. Zoals elke dag neem ik een ‘camping douche’ in de toiletruimte van de school. Het waaide vanmorgen, nou zeg maar gerust … het stormde. Maar het was een westenwind, dus het zat me mee. Ik hang mijn Alpe d’Huzes wielerjasje aan de kapstok en mijn gedachten gaan terug naar 6 juni 2013.
‘Eigen schuld, dikke bult’, dan moet ik ook maar niet zo mopperen op Neerlands jongste provincie. Ik zat gisteren natuurlijk een beetje te klagen, dat het er zo leeg en zo plat was. Dus heeft onze Lieve Heer, na het lezen van mijn blogje -Hij volgt me namelijk ook- een plannetje bedacht.
De afgelopen weken heb ik af en toe een verhaaltje in zes woorden geschreven. Ik krijg wel eens de vraag wat dat precies is en waarom ik het doe. Ik ben hierdoor geïnspireerd door andere mensen die blogjes schrijven. “The six word story”, zoals het in het Engels heet, is een beetje een hype en ik voel me uitgedaagd om daaraan mee te doen. Bovendien is het een leuke afwisseling om af en toe kort van stof te zijn :). De meest bekende six word story is misschien wel door Ernest Hemingway geschreven: Lees verder
Wilco's Charity Challenge 