Onrust

‘Heeft u tijd voor een gesprekje over Sibe?’ Het mailtje van de juffen van Sibe is net zo kort, als dat ’t impact heeft. Ik laat de tekst op me inwerken en krijg een ongemakkelijk gevoel. Het is niet de eerste keer dat de juffen een gesprekje aanvragen. De vorige keer had ik me van alles in mijn hoofd gehaald. Ik had Sibe zelfs min of meer verdacht van wangedrag. Dat zal me niet nog een keer gebeuren! Toch heb ik er een ongemakkelijk gevoel bij. Het zal toch niet zo zijn dat hij blijft zitten, omdat hij een beetje beweeglijk is.

roltrap Lees verder

Blij?!

‘Ben je blij? Je klinkt niet heel opgetogen’. Oef, die vraag en opmerking overvallen me. ‘Ja, ik ben wel blij, maar…’, ‘Shit, -ja maar- is nee’, ‘… er zijn nog wel dingen die ik gepland heb en niet op stel en sprong af kan zeggen.’

Het ging allemaal zo snel. Vorige week heb ik een gesprek gehad met een bovenschools manager van de RVKO (Rotterdamse Vereniging Katholiek Onderwijs). Een paar dagen daarvoor had ik een sollicitatiebrief naar hen gestuurd en werd eigenlijk direct gebeld, of ik op gesprek wilde komen. Wel zo netjes om dat dan ook te doen, nietwaar? Daar zat ik dan; aardige man, mooi en open gesprek, twijfels en vertrouwen werden uitgesproken en uiteindelijk zelfs een toezegging gedaan.

RVKOPoster RVKOBen je blij? Lees verder

Level één

‘Vader van Sibe, heeft u volgende week tijd voor een gesprekje over uw zoontje?’ De juf van school spreekt me met een bezorgde blik aan. ‘Volgende week geven we namelijk de rapporten mee en er is iets waar ik graag met u over wil praten.’ Ik antwoord dat het prima is, maar dat ik ook wel nu kan. De juf zegt dat ze het liever een weekje later heeft, want dan kan de andere juf er ook bij zijn. Ik vraag nog wel waar het over gaat en of ik iets kan voorbereiden voor het gesprek. ‘Nee hoor, u hoeft niets voor te bereiden, het gaat over zijn gedrag.’

Sibe Lees verder