‘Kom je me met de nieuwe auto ophalen als ik terug kom van kamp?’ Jelle vertrekt vandaag voor drie dagen naar Bruinisse. Met nog een stuk of 60 andere atleetjes van sportvereniging Fortuna gaat hij Zeeland onveilig maken. Ik moet hem alleen teleurstellen. Op Tweede Pinksterdag -als hij opgehaald moet worden- kan ik hem niet met mijn nieuwe ‘Franse vriendin’ ophalen, want dan fiets ik een ‘tochtje’ in Friesland.

Ik leg hem uit dat ik met de auto naar Bolsward moet, om daar de Elfstedentocht te gaan fietsen. Om een beetje indruk te maken bij mijn oudste zoon, leg ik uit dat het een tocht is van 235 kilometer langs elf Friese steden. ‘Welke steden zijn dat dan papa?’ Ik leg hem uit dat ik na Bolsward, via Harlingen en Franeker naar Dokkum fiets. Sibe luistert geïnteresseerd mee. Dokkum kent Jelle wel van de geschiedenisles. ‘Van Dokkum zak ik af naar Leeuwarden.‘ Dan ben ik in mijn hoofd even de weg kwijt en zeg, dat ik volgens mij dan via Sneek naar Sloten moet.

Voor ik verder kan gaan, bemoeit Sibe zich ineens met het gesprek. ‘Nee papa, dat zeg je verkeerd. Je moet niet via Sneek!’ Even ben ik stil en luister verbijsterd naar mijn jongste zoon van zes jaar. Gaat hij me nu een lesje topografie geven? ‘Papa, je gaat niet via Sneek … je moet Slang zeggen. Sneek is Engels!’

Goed, misschien nog geen topografie wondertje, maar met de Engelse les gaat hij zich zeker wel redden!

groet, Wilco.