Net zoals bij velen, hangt Kerstmis bij ons aan elkaar van tradities. Zo zorgen we ervoor dat we op één van de twee Kerstdagen naar opa Koos en oma Ludy gaan. Voor de kinderen is dit altijd een feest, daar hoeft het niet per se Kerstmis voor te zijn. Sibe begint een dag of twee van tevoren al letterlijk te stuiteren en te vragen: “Wanneer gaan we, wanneer gaan we, wanneer gaan we?”. Heel vreemd, maar die vragen komen altijd minimaal in drievoud. Als uit het antwoord blijkt, dat het nog minder dan één nachtje slapen is, dan is zijn reactie daarop steevast (in drievoud) “Oh yeah, oh yeah, oh yeah!” Lees verder →