Zoals jullie gemerkt hebben is het vakantie en deze week had ik gewoon een blogblock. Geen zin om te schrijven dus. En eigenlijk heb ik dat nog niet echt. Ik wacht op een beetje inspiratie. Maar dat komt vast wel weer als het normale ritme er weer is. Toch gebeurt er van alles. Terwijl Femke een meidenweekend heeft met Wendy en Ilse, houden Jelle, Sibe en ik een mannenweekend. Een meidenweekend hoef ik niet uit te leggen, toch? Dat betekent dat er een gapend gat geslagen wordt in huishoudpotje. Er moeten namelijk tasjes, schoenen en kettinkjes gekocht worden om de kasten te vullen die daar toch al mee uitpuilen. Een mannenweekend behoeft ook niet veel uitleg, vermoed ik: laat naar bed, boeren en scheten laten als het uitkomt en lekker ongezond eten!
Toch hebben we gisteren iets bijzonders gedaan. Op Landgoed ’t Loo (inderdaad … waar we een paar weken geleden nog op vakantie waren) werd een basketbalclinic gegeven van Right To Play door mijn jeugdheld Henk Pietserse. Wat een combi, hè? Bijna te mooi om waar te zijn. Daar moest ik dus heen. De boomlange (2.11 meter) en voormalige center van onder andere Nashua Den Bosch en het Nederlands team hield de jongens (en mezelf) twee uur lang bezig met gave basketbaldrills. Hij combineerde dat met een een motiverende talk over recht op spel, respect voor elkaar en niet pesten. De jongens waren onder de indruk en hebben ontzettend genoten. Ze hebben op hun shirt die handtekening gekregen, waar ik als basketballende tiener ooit van droomde. Dat was trouwens voor Henk ook een belevenis, want toen hij het shirt van Sibe tekende, besefte hij dat dit de eerste keer was, dat hij boven Messi stond!
Natuurlijk hebben we ook een selfie genomen. Daarmee is de opdracht van de selfies ook afgerond. Maar toch staat er nog één selfie wens op mijn lijstje. Ik wil toch heel graag ook een keer op de foto met Churandy Martina … wie weet. Eigenlijk wil ik ook nog een keer met mijn grote held en oprichter van Right To Play Johann Olav Koss op de foto, maar dat zal wel een droom blijven.
Op het Landgoed waren nog meer activiteiten en de opbrengst ging allemaal naar Right To Play. Om jullie een indruk te geven van onze ‘mannendag’ zal ik hieronder ploggen. Voor de nitwits … dat is bloggen met pictures. Voor mij lekker makkelijk, want die hoef ik niet te controleren op spelfouten. Door onder andere de selfie met Henk Pieterse mag ik deze week 8,75 Euro doneren aan Right To Play.
groet Wilco
Ziet er zalig uit hoor, die laatste foto, wat is dat toch vertederend.
Geniet van de oogst die het gapend gat in je portemonnee heeft geslagen 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Daar geniet mijn vrouw van hè! Hahahha
LikeGeliked door 1 persoon
Tuurlijk, en onrechtstreeks jij dan ook hé
LikeGeliked door 2 people
oke!
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een gave foto van Sibe, als hij de bal naar de basket gooit. Uitvergroten en ophangen.
LikeGeliked door 1 persoon
talentje, hè!?
LikeLike
Als vrouw zijnde begrijp ik dat mannending best wel hoor, maar….roze suikerspinnen…??? 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Wij zijn niet te beroerd om onze vrouwelijke kant ook te laten zien!
LikeLike
Dat is het!
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi verhaal! Ik gun mezelf ook weleens zo’n mannenweekend. Dan stuur ik mezelf lekker de deur uit, heerlijk!
LikeGeliked door 1 persoon
Lekker heft in eigen hand houden: ‘En nu donder ik op!’ 🙂 😉
LikeLike
Wat een leuk weekend. Als ik mocht kiezen had ik voor dat mannenweekendje gegaan.
LikeLike
Leuk zo’n mannenweekend.
Volgens mij kun je dat wel elke dag vieren ……
Vrolijke groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Pingback: Selfiefiel | Wilco's Charity Challenge