Vandaag mocht ik alweer voor de derde keer naar de studio van Omroep Vlaardingen om de voortgang van mijn 52 uitdagingen te bespreken. Ik ken de mensen achter de microfoon ondertussen al wat beter en het praatje voor en na het interview is ondertussen al net zo leuk en vertrouwd, als het interview zelf. De mannen in die studio zitten met hun ‘radiohoofden’, de hele dag achter de draaitafel en de microfoon. De jaloezieën zijn standaard dicht. De reden daarvoor zal vast te maken hebben met ‘opdringerige fans’, die zich dan van buitenaf met de uitzending gaan bemoeien.

Sinds de zon zo uitbundig schijnt, heb ik ook echt de zomer in m’n bol. Dat deed me besluiten om mijn ‘entrance’ bij Omroep Vlaardingen wat vrolijker te maken dan normaal. Voor uitdaging 26 geef ik vijf keer zomaar een bloemetje weg en het leek me daarom een goed idee om voor ‘de mannen van de radio’ het zonnetje in huis te halen.

Vrouwen klagen vaak dat ze geen bloemetje krijgen van hun man (vast heel erg terecht), maar mannen krijgen echt bijna nooit een bloementje. Volgens mij zijn de enige mannen die geregeld een bos bloemen krijgen topsporters, of cabaretiers en die gooien die bos standaard het publiek in. De beide heren achter de apparatuur behoren in de verste verte niet tot de twee bovenstaande categorieën, maar hadden wel de neiging om de bos figuurlijk ‘het publiek’ in te gooien: ‘Wat leuk! … Neem jij hem maar mee.’ ‘Nee, hij is voor jou!’ Nee joh, jouw vrouw vindt dat veel leuker.’ 

Na wat ongemakkelijk gekibbel stelde ik voor, om hem dan maar in de studio te laten staan, daar was het figuurlijke zonnetje immers ook voor bedoeld. Volgens mij konden beide heren daar wel mee leven. Het werd een vrolijk en zonnig interview dat ik binnenkort weer op deze site zal plaatsen.

groet, Wilco