Ik heb er nooit een geheim van gemaakt, dat ik Flevoland niet de leukste provincie vind. Het is er plat, het waait er altijd, de wegen zijn kaarsrecht, er is heel veel niks en er zijn nog meer windmolens. Ik zal niet zeggen dat het geen bijzondere provincie is. Ik bedoel, voor droogmalers, ingenieurs, landschap ontwikkelaars, boeren en mensen die van wilde achtbanen houden, is onze jongste provincie ontzettend interessant. Maar voor mij, als recreatieve fietser, met een aantal uitdagingen is er niet veel aan. Bij het opstellen van ‘markante plekken’ kwam ik dan ook niet verder dan: Urk en ‘De Batavia’.

Flevoland is voor mij de provincie van de extreme tegenstellingen. Zo vertegenwoordigt deze ‘nieuwe grond’ met de Batavia een stukje geschiedenis uit de Gouden Eeuw, op een plek waar in die tijd geen land te bekennen was. Nog wranger is misschien wel, dat de Batavia, zich als pronkstuk van de handel met Oost-Indië, stuk voer op een rif voor de kust van Australië; zeg maar een stuk land dat nog níet drooggelegd was.

In het Fashion Outletcentrum van Bataviastad viert de commercie hoogtij. Dure merken flirten met voorbijgangers en proberen hen de winkels in te lokken om hun portemonnee leeg te kopen. Echter nauwelijks 25 kilometer noordelijker ligt Urk, misschien wel de meest ‘kerkelijke’ gemeente van Nederland. Daar wordt het shoppingcentre gezien als het Gouden Kalf, dat ze het liefst eigenhandig met hun Tien Geboden willen stukslaan.

Een andere tegenstrijdigheid zit in de ‘natuur’. Want volgens mij is de natuur in Flevoland eigenlijk gewoon cultuur. Bomen keurig in rijtjes geplant, met op gepaste afstand een grijze boom met wieken. ‘Het moerasgebied in de Oostvaardersplassen is spontaan ontstaan bij de drooglegging van zuidelijk Flevoland’, is de letterlijke tekst die terug te vinden is over dit natuurgebied.

Het toppunt van ‘gemaakte’ natuur is misschien nog wel een project waar ik al een tijd (helaas) niets meer over gehoord heb: diebergkomter.nl. Een idee van een voormalig topwielrenner Thijs Zonneveld, om in Nederland een twee kilometer hoge berg te laten verrijzen. Zonneveld, die nu als journalist werkt, heeft onder andere Flevoland -als platste en leegste provincie- op het oog om zijn project uit te voeren. Met de berg zou Nederland onder andere kans maken om de Olympische winterspelen te organiseren, of wielerrondes met een hors categorie beklimming erin. Maar de eigenlijke reden is natuurlijk dat we jaloers zijn op de Belgen met hun Ardennen, om maar te zwijgen over alle Alpenlanden.

Als ik er zo naar kijk is Flevoland eigenlijk best leuk. Maar dat zul je morgen niet uit mijn mond horen als ik tegen de wind in beuk, over 215 kilometer saaie en rechte wegen. Voordeel van een open landschap met veel wind is wel, dat eventuele verwensingen ook snel wegwaaien. Ik heb mijn tocht zo gepland, dat ik vanaf Urk de wind mee heb. Dat is een bewuste keuze, zodat ik de bevolking van dit vrome vissersdorp niet in verlegenheid hoef te brengen met ‘grove Rotterdamse duidelijkheid’.

groet, Wilco

.