Anderhalve week geleden kwam ik tot een nogal schokkende ontdekking. In mijn hoogmoed om bij de uitdagingen te zetten dat ik op 11 januari een halve marathon zou lopen … dus binnen 11 weken tijd … was ik even vergeten om me wat meer te verdiepen in dat ‘rondje Egmond’. Het is namelijk geen gewone halve marathon. Na een kleine stukje door het dorp, word je resoluut met z’n allen het strand op gejaagd om daar 7 kilometer door (mul) zand te baggeren. Vervolgens keer je ergens bij Castricum om, om vervolgens door de duinen (dus omhoog en omlaag) terug te gaan naar Egmond aan Zee. Toen twee weken geleden mijn kuit zei, dat hij hardlopen even niet zo leuk meer vond, dacht ik nog … ach misschien red ik het wel op conditie. Maar sinds ik weet hoe het parcours er werkelijk uitziet, ben ik bang dat ik een toontje lager moet gaan zingen. Deze week heb ik mijn voorzichtige eerste kilometers weer gelopen. Mijn rechter onderbeen is nog steeds niet helemaal blij met het plannetje in mijn hoofd, maar ik probeer hem er toch (op een rustige manier) van te overtuigen dat hij mee moet!

Dat betekent dat ik vanaf nu ook elke week probeer een training te doen op het strand. Vanmorgen stond de eerste tocht op het programma, dus op naar Hoek van Holland. Rechtsaf slaan bij vishandel ‘De eerste de beste’ en daar de parkeerplaats op. Dat hoef je in de zomer trouwens niet proberen, maar nu was er volop plaats. De warming up in de duinen verliep voorspoedig. Natuurlijk voelde ik mijn kuit en achillespees wel, maar na stevig stretchen, durfde ik het strand op. Met de laag staande zon, die heerlijk scheen, was het verleidelijk om niet regelrecht het water in te lopen, maar ik kon me beheersen.

Met ruim vier kilometer over het zand en twee door de duinen heb ik op een rustige manier kennis gemaakt met het ‘zandlopen’. Natuurlijk zal het strand er in Egmond, met al die duizenden lopers anders uitzien, maar ik heb er vertrouwen in dat ik, als ik helemaal topfit ben, deze uitdaging ga volbrengen. Vast niet in een wereldtijd, maar dat komt later wel, als ik groot ben. De zandloper is omgedraaid, nog 7 weken en dan mag ik voor het echie.

Wil je me voor deze uitdaging extra motiveren? Sponsor me dan en help daarmee nog meer kinderen deel te nemen aan het geweldige programma van Right To Play.

Groet, Wilco