Het is alweer een behoorlijk tijd geleden dat ik heb bericht over mijn uitdagingen. Dat wil echter niet zeggen dat er niks gebeurt. Ik ben gewoon alleen te lui / moe / laks / druk / lamlendig / zielig / vergeetachtig * (* doorhalen wat niet van toepassing is) om iets op digitaal papier te zetten. Maar op deze druilerige zondagochtend kan ik echt niks anders bedenken om te doen en ik ben ook wel door mijn smoezen heen. Vooruit dan maar!

Eigenlijk heb ik een ontzettend gaaf nieuwtje te vertellen, maar dat bewaar ik tot het laatst, zodat jullie je wel door dit stukje heen moeten worstelen! Pak er een kopje koffie bij zou ik zeggen … dat doe ik ook. Wel zonder suiker natuurlijk!

Een jaar geleden was ik nog aan het bijkomen van mijn eerste halve marathon, over het zand van Egmond aan Zee. Maar nu staat het sportieve op een laag pitje. Ik moet wel, want anders word ik veel te dun. Vandaag is het namelijk dag 24 van mijn uitdaging om geen toegevoegde suikers te eten. Op zich is het goed te doen hoor, maar het heeft wel voor behoorlijk wat aanpassingen in mijn leven gezorgd.

Ik lees elk etiketje in de supermarkt en ben tot de conclusie gekomen dat ons westerse bestaan gedomineerd wordt door suikers. In de meest gekke producten zit het! Je gelooft het misschien niet, maar zelfs in de voorverpakte vleeswaren stoppen ze suikers. Dus besloot ik zo ‘natuurlijk’ mogelijk te gaan eten: fruit, noten, verse groenten, zelfgebakken brood, vis en eieren.

Het leuke van dit soort opdrachten is, dat je van tevoren niet echt weet wat het je gaat opleveren. In dit geval kan ik zeggen, dat ik erg creatief ben geworden met koken. Zoals gezegd bak ik mijn eigen brood en zonder last te hebben van al te veel valse bescheidenheid, kan ik jullie meedelen dat ik daar ERG GOED in ben.

Ik roerbak de halve groenteafdeling van de supermarkt door stamppotten en rijst. Maak mijn eten pittig met verse rode pepers en … maak mijn eigen quichebodem op basis van meel en banaan (in plaats van boter).

Daarnaast heb ik in de afgelopen weken een bepaalde vorm van autisme ontwikkeld, die me helpt bij het slagen van deze opdracht. Zo kan ik me heel goed ‘afsluiten’ van mensen die (expres) over lekker eten praten. Zelfs een rondje door de Markthal in Rotterdam heb ik (en de mensen om mij heen) overleefd.

Om mezelf een beetje af te leiden tussen alle chocolaatjes, zelfgemaakte sambals (met suiker), stroopwafels, zoete broodjes en andere speekseltrekkende lekkernijen, ben ik maar op zoek gegaan naar fruit, dat ik nog nooit eerder gegeten had. Op die manier is er ook een begin gemaakt aan challenge nummer 9 en … heb ik het leven gered van al die mensen om mij heen, die nietsvermoedend hun gezicht vol duwden met ‘toegevoegde suikers’.

Andere dingen waar ik op dit moment mijn challengetijd mee dood zijn bijvoorbeeld ‘foute’ Schwarzenegger films kijken (uitdaging 13) en elke avond ‘planken’ (uitdaging 27). Vanavond mag ik drie en een halve minuut … op weg naar de vijf minuten!

En o ja … door dat kleine beetje nachtvorst in het westen van het land kon ik ook één keer ’s morgens auto’s ijsvrij maken! (uitdaging 25)

Brengt mij bij dat leuke nieuwtje waar ik het in het begin over had. Deze week werd ik namelijk gebeld door Right To Play. Ze hebben een paar leuke klussen voor me. Ik mag me bemoeien met een Olympisch lesprogramma dat Right To Play in samenwerking met NOC-NSF ontwikkelt. Daarnaast mag ik een steentje bijdragen om vluchtelingen die in Heumensoord (bij Nijmegen) zitten te laten kennismaken met het de sport- en spelactiviteiten van Right To Play. Ik kijk er erg naar uit om dat te gaan doen.

Maar er is meer. Right To Play vindt me één van die vrijwilligers die voor hun organisatie het verschil maakt. Ze hebben me daarom gevraagd, of ik in de week van de vrijwilliger (ergens begin maart) zin had om me te laten interviewen …. bij KOFFIETIJD! Natuurlijk lijkt me dat heel leuk (en spannend). Ik krijg er gelukkig vrij voor van mijn directie, wel onder de voorwaarde dat ze zelf mee mogen naar de opnames. Maar de kans zit er dus in, dat ik aan tafel kom bij Loretta Schrijver, Pernille La Lau, of Quinty Trustfull om over Right To Play en mijn uitdagingen te vertellen. Natuurlijk onder het genot van een stomende bak koffie … zonder suiker dat wel!

groet, Wilco