Er heerst paniek onder mijn Facebook- en Twittervrienden. Ze zijn van slag. De afgelopen maanden namelijk, werden ze iedere ochtend om 6.15 uur gewekt door het vertrouwde bliepje van hun smartphone. En deze week was er ineens de stilte …

Vier maanden geleden genoten deze mensen nog, zonder het zich bewust te zijn, van ochtendrust. De laatste REM-slaap werd keurig afgerond en men stapte vrolijk -met het juiste been- uit bed, om een ochtendplas te doen en dan zorgeloos een ontbijtje te maken.

En toen besloot ondergetekende de opgelopen achterstand in het aantal fietskilometers voor zijn uitdaging drastisch in te lopen. Iedere ochtend, op onmenselijke tijden, stapte hij op zijn stalen aluminium ros om naar school te fietsen. Steevast gevolgd door de ‘runtastic satelliet’, die dat via irritante bliepjes op de sociale media wereldkundig maakte.

Natuurlijk schrokken mijn vrienden in het begin. ‘Wie appt er nu zo vroeg? Is er iets met een familielid?’ Toen bleek dat het om een ‘runtastic bericht’ ging, was er eerst de boosheid, vervolgens de frustratie, maar niet lang daarna ook de berusting. Het begon zelfs te wennen. Mensen gingen hun ochtend programma aanpassen. Gebruikten het signaal als eerste ‘snooz moment’, of verwerkten het onbewust in hun dromen.

Maar ineens was daar die schreeuwende stilte met alle gevolgen van dien. Mensen die te laat op hun werk kwamen, ochtendhumeuren, bedplassen, onverwerkte dromen en wat dies meer zij.

De reden is even simpel als onthutsend. Ik heb gewoon niet gefietst!

Inderdaad … vanaf maandag heb ik geen meter afgelegd. Mijn fiets is niet stuk, mijn Iphone werkt gewoon en de ‘runtastic satelliet’ is niet door Poetin uit de lucht geschoten. Ik kan nu liegen, dat ik krachten spaarde voor een onmenselijk barre tocht in het weekend, of dat mijn donkere Française meer aandacht vroeg, maar eerlijkheid duurt het langst dus ga ik met de zeemleren billen bloot: ‘Ik had gewoon geen zin!’

Ondertussen spuit de adrenaline zo’n beetje mijn oren uit, stuiter ik de hele dag door, ben ik strontchagrijnig en -omdat ik wel weer chocolade eet- ook twee kilo aangekomen. Daarom beloof ik, dat ik vanaf volgende week weer keurig om 6.15 uur jullie smartphones laat trillen, zoemen of bliepen. Nog drieduizend kilometer en dan ben ik er!

groet, Wilco

P.S. Deze week gaat er 10,33 Euro van mijn kant naar Right To Play, gewoon omdat er meer is dan fietsen.