Ik werk nu op de cup af, drie dagen in groep 8 van De Contrabas. Ik kan dus wel zeggen dat de cup eraf is. Het was wel wennen hoor. Met name het vroege opstaan. Het afgelopen jaar ben ik namelijk een beetje een (uit)slaapcup geworden. Maar nu mijn wekker weer dagelijks op half zes staat, heb ik echt wel een cup koffie en een fietstochtje van een kilometer of 25 nodig, om wakker te worden.

‘Wat we zoal doen in groep acht?’ Goeie vraag. We hebben op de eerste dag de cuppen bij elkaar gestoken en gesproken over hoe we met elkaar willen omgaan. Want je kunt cuppig zijn en als een kip zonder cup je eigen ding doen, maar dan heb je echt een bord voor je cup. Dus rekening houden met elkaar vinden we belangrijk. We hebben daarom een spel gespeeld, waarbij je een bolletje wol voor je cup kon krijgen, gevolgd door een leuk compliment.

Verder doen we ook ‘schoolse dingen’ hoor. We rekenen elke dag, soms met een rekenmachine, maar vaak ook uit onze cup. Met spelling zijn we echt cuplopers. Bij het signaaldictee, maken we al nauwelijks spelfouten. Dus zullen we straks bij het controledictee ook wel goede cijfers op de cup tikken.

Maar inderdaad, je slaat de spijker op zijn cup, in groep acht behoor je ook andere dingen te doen. Anders krijg je alleen maar cuppijn van al dat leren en toetsen! Dus hebben de juffen en meesters van groep acht een musical op de cup getikt, die iets te doen heeft met ‘kaascuppen’. Maar meer verklap ik daar niet over, het moet namelijk geheim blijven!

Dat de klas af en toe op z’n cup staat, daar steek ik mijn cup niet voor in het zand. Ik zie het, maar wil niet hals over cup maatregelen nemen. Dus ik hou m’n cuppie erbij en zorg dat we allemaal de verantwoordelijkheid gaan en blijven voelen. En trouwens, als je alle creativiteit en ruimte de cup indrukt, zul je dit soort dingen nooit zien.

groet, Wilco