Wat een bijzondere week was dit toch. Een week waarin ik veel leuke en enthousiaste mensen, op allerlei manieren mocht ontmoeten. Ontmoeten is trouwens een prachtig woord, hè?

Ont – moeten

Het even niet moeten. De tijd nemen om elkaar te leren kennen, zonder dat het verplicht wordt! De tijd nemen om naar de ander te luisteren. Vragen te stellen. Wie ben jij? Waar loop jij warm voor? Waar vertel je graag over in je blogs? Zonder dat men antwoorden eist, niet gebonden aan (lands)grenzen.

Mijn week begon op met een ont-moeting op een bestuurskantoor van een schoolbestuur in Rotterdam. Elkaar leren kennen, aftasten, ben ik hun nieuwe kracht, zijn zij mijn nieuwe werkgever?

Woensdag Harry en Anneke in Wijk bij Duurstede ont-moet, tijdens m’n provincietocht door Utrecht. Waar loop jij warm voor? Wat is je passie en waarom?

Donderdag een ont-moeting met instituutsopleider Suzanne op Pabo InHolland. Willen jullie ons helpen? Kunnen wij jullie van dienst zijn? Hoe kunnen studenten maatschappelijk betrokken raken? … Met, maar vooral ook zonder een beloning -in studiepunten- in het vooruitzicht.

Vrijdag een poll uitgezet. Tien goede doelen doen een vrijblijvend beroep op hun achterban om mij binnenboord te halen en te stemmen. De statistieken van mijn website gaan in een paar uur door het plafond en ik ‘ont-moet’ veel nieuwe mensen op Twitter en Facebook.

Ik zeg tegen elke ontmoeting volmondig ‘Ja!‘. Waarom? Omdat ont-moeten het mooiste wat er is. Ik word er rustiger en een ‘rijker’ mens van, in de figuurlijke zin van het woord.

Met alles waar ik ja tegen zei en zelfs de dingen waar ik niet aan toe kwam, komt Right To Play ook een beetje dichter bij hun doelstelling, om in 2018 twee miljoen kinderen het recht op spel te geven. Ik mag deze week 20,14 Euro overmaken. Daarmee heb ik door mijn inspanningen en jullie hulp al 188 kinderen blij kunnen maken!

Groet, Wilco